subnectere
<nectō, nexuī, nexum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- (unten) anbinden (aliquid alicui rei etwas an etwas)sub-necteresub-nectere
- (unten) zusammenhaltensub-necteresub-nectere
- hinzufügensub-nectere D. Iunius IuvenalisIuv. figurativ, in übertragenem Sinnfigsub-nectere D. Iunius IuvenalisIuv. figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subnectō 2. Person 2. subnectis 3. Person 3. subnectit | 1. Person 1. subnectimus 2. Person 2. subnectitis 3. Person 3. subnectunt |
| Futur | 1. Person 1. subnectam 2. Person 2. subnectes 3. Person 3. subnectet | 1. Person 1. subnectemus 2. Person 2. subnectetis 3. Person 3. subnectent |
| Imperfekt | 1. Person 1. subnectebam 2. Person 2. subnectebās 3. Person 3. subnectebat | 1. Person 1. subnectebāmus 2. Person 2. subnectebātis 3. Person 3. subnectebant |
| Perfekt | 1. Person 1. subnexuī 2. Person 2. subnexuisti 3. Person 3. subnexuit | 1. Person 1. subnexuimus 2. Person 2. subnexuistis 3. Person 3. subnexuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. subnexuerō 2. Person 2. subnexueris 3. Person 3. subnexuerit | 1. Person 1. subnexuerimus 2. Person 2. subnexueritis 3. Person 3. subnexuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subnexueram 2. Person 2. subnexuerās 3. Person 3. subnexuerat | 1. Person 1. subnexuerāmus 2. Person 2. subnexuerātis 3. Person 3. subnexuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subnectam 2. Person 2. subnectās 3. Person 3. subnectat | 1. Person 1. subnectāmus 2. Person 2. subnectātis 3. Person 3. subnectant |
| Imperfekt | 1. Person 1. subnecterem 2. Person 2. subnecterēs 3. Person 3. subnecteret | 1. Person 1. subnecterēmus 2. Person 2. subnecterētis 3. Person 3. subnecterent |
| Perfekt | 1. Person 1. subnexuerim 2. Person 2. subnexueris 3. Person 3. subnexuerit | 1. Person 1. subnexuerimus 2. Person 2. subnexueritis 3. Person 3. subnexuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subnexuissem 2. Person 2. subnexuissēs 3. Person 3. subnexuisset | 1. Person 1. subnexuissēmus 2. Person 2. subnexuissētis 3. Person 3. subnexuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | subnecte! | subnectite! |
| Futur | 2. Person 2. subnectito! 3. Person 3. subnectito! | 2. Person 2. subnectitōte! 3. Person 3. subnectunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | subnectere |
| Perfekt | subnexuisse |
| Futur | subnexūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | subnectens, subnectentis |
| Futur | subnexūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | subnectendī |
|---|---|
| Dativ | subnectendō |
| Akkusativ | ad subnectendum |
| Ablativ | subnectendō |
Supinum
| subnexum |