sublucere
<lūceō, lūxī, - 2.>P. Ovidius Naso Ov.,P. Vergilius Maro Verg.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. sublūcēō 2. Person 2. sublūcēs 3. Person 3. sublūcēt | 1. Person 1. sublūcēmus 2. Person 2. sublūcētis 3. Person 3. sublūcēnt |
| Futur | 1. Person 1. sublūcēbō 2. Person 2. sublūcēbis 3. Person 3. sublūcēbit | 1. Person 1. sublūcēbimus 2. Person 2. sublūcēbitis 3. Person 3. sublūcēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. sublūcēbam 2. Person 2. sublūcēbās 3. Person 3. sublūcēbat | 1. Person 1. sublūcēbāmus 2. Person 2. sublūcēbātis 3. Person 3. sublūcēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. sublūxī 2. Person 2. sublūxisti 3. Person 3. sublūxit | 1. Person 1. sublūximus 2. Person 2. sublūxistis 3. Person 3. subluxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. sublūxerō 2. Person 2. sublūxeris 3. Person 3. subluxerit | 1. Person 1. sublūxerimus 2. Person 2. sublūxeritis 3. Person 3. sublūxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subluxeram 2. Person 2. sublūxerās 3. Person 3. sublūxerat | 1. Person 1. sublūxerāmus 2. Person 2. sublūxerātis 3. Person 3. subluxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. sublūcēam 2. Person 2. sublūcēās 3. Person 3. sublūcēat | 1. Person 1. sublūcēāmus 2. Person 2. sublūcēātis 3. Person 3. sublūcēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. sublūcērem 2. Person 2. sublūcērēs 3. Person 3. sublūcēret | 1. Person 1. sublūcērēmus 2. Person 2. sublūcērētis 3. Person 3. sublūcērent |
| Perfekt | 1. Person 1. sublūxerim 2. Person 2. sublūxeris 3. Person 3. subluxerit | 1. Person 1. sublūxerimus 2. Person 2. sublūxeritis 3. Person 3. sublūxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subluxissem 2. Person 2. sublūxissēs 3. Person 3. sublūxisset | 1. Person 1. sublūxissēmus 2. Person 2. sublūxissētis 3. Person 3. subluxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | sublūcē! | sublūcēte! |
| Futur | 2. Person 2. sublūcēto! 3. Person 3. sublūcēto! | 2. Person 2. sublūcētōte! 3. Person 3. sublūcēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | sublūcēre |
| Perfekt | sublūxisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | sublūcēns, sublūcēntis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | sublūcēndī |
|---|---|
| Dativ | sublūcēndō |
| Akkusativ | ad sublūcēndum |
| Ablativ | sublūcēndō |
Supinum
| - |