subiungere
<iungō, iūnxī, iūnctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- unterwerfen, unterjochen (aliquem/aliquid alicui/sub aliquid jemanden/etwas j-m/einer Sache)sub-iungeresub-iungere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subiungō 2. Person 2. subiungis 3. Person 3. subiungit | 1. Person 1. subiungimus 2. Person 2. subiungitis 3. Person 3. subiungunt |
| Futur | 1. Person 1. subiungam 2. Person 2. subiunges 3. Person 3. subiunget | 1. Person 1. subiungemus 2. Person 2. subiungetis 3. Person 3. subiungent |
| Imperfekt | 1. Person 1. subiungebam 2. Person 2. subiungebās 3. Person 3. subiungebat | 1. Person 1. subiungebāmus 2. Person 2. subiungebātis 3. Person 3. subiungebant |
| Perfekt | 1. Person 1. subiūnxī 2. Person 2. subiūnxisti 3. Person 3. subiūnxit | 1. Person 1. subiūnximus 2. Person 2. subiūnxistis 3. Person 3. subiūnxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. subiūnxerō 2. Person 2. subiūnxeris 3. Person 3. subiūnxerit | 1. Person 1. subiūnxerimus 2. Person 2. subiūnxeritis 3. Person 3. subiūnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subiūnxeram 2. Person 2. subiūnxerās 3. Person 3. subiūnxerat | 1. Person 1. subiūnxerāmus 2. Person 2. subiūnxerātis 3. Person 3. subiūnxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. subiungam 2. Person 2. subiungās 3. Person 3. subiungat | 1. Person 1. subiungāmus 2. Person 2. subiungātis 3. Person 3. subiungant |
| Imperfekt | 1. Person 1. subiungerem 2. Person 2. subiungerēs 3. Person 3. subiungeret | 1. Person 1. subiungerēmus 2. Person 2. subiungerētis 3. Person 3. subiungerent |
| Perfekt | 1. Person 1. subiūnxerim 2. Person 2. subiūnxeris 3. Person 3. subiūnxerit | 1. Person 1. subiūnxerimus 2. Person 2. subiūnxeritis 3. Person 3. subiūnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. subiūnxissem 2. Person 2. subiūnxissēs 3. Person 3. subiūnxisset | 1. Person 1. subiūnxissēmus 2. Person 2. subiūnxissētis 3. Person 3. subiūnxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | subiunge! | subiungite! |
| Futur | 2. Person 2. subiungito! 3. Person 3. subiungito! | 2. Person 2. subiungitōte! 3. Person 3. subiungunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | subiungere |
| Perfekt | subiūnxisse |
| Futur | subiūnctūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | subiungens, subiungentis |
| Futur | subiūnctūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | subiungendī |
|---|---|
| Dativ | subiungendō |
| Akkusativ | ad subiungendum |
| Ablativ | subiungendō |
Supinum
| subiūnctum |