stupefacere
<faciō, fēcī, factum 3.> ||stupere||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. stupefaciō 2. Person 2. stupefacis 3. Person 3. stupefacit | 1. Person 1. stupefacimus 2. Person 2. stupefacitis 3. Person 3. stupefaciunt |
| Futur | 1. Person 1. stupefaciam 2. Person 2. stupefaciēs 3. Person 3. stupefaciet | 1. Person 1. stupefaciēmus 2. Person 2. stupefaciētis 3. Person 3. stupefacient |
| Imperfekt | 1. Person 1. stupefaciēbam 2. Person 2. stupefaciēbās 3. Person 3. stupefaciēbat | 1. Person 1. stupefaciēbāmus 2. Person 2. stupefaciēbātis 3. Person 3. stupefaciēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. stupefēcī 2. Person 2. stupefēcīsti 3. Person 3. stupefēcit | 1. Person 1. stupefēcimus 2. Person 2. stupefēcīstis 3. Person 3. stupefēcērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. stupefēcerō 2. Person 2. stupefēceris 3. Person 3. stupefēcerit | 1. Person 1. stupefēcerimus 2. Person 2. stupefēceritis 3. Person 3. stupefēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. stupefēceram 2. Person 2. stupefēcerās 3. Person 3. stupefēcerat | 1. Person 1. stupefēcerāmus 2. Person 2. stupefēcerātis 3. Person 3. stupefēcerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. stupefaciam 2. Person 2. stupefaciās 3. Person 3. stupefaciat | 1. Person 1. stupefaciāmus 2. Person 2. stupefaciātis 3. Person 3. stupefaciant |
| Imperfekt | 1. Person 1. stupefacerem 2. Person 2. stupefacerēs 3. Person 3. stupefaceret | 1. Person 1. stupefacerēmus 2. Person 2. stupefacerētis 3. Person 3. stupefacerent |
| Perfekt | 1. Person 1. stupefēcerim 2. Person 2. stupefēceris 3. Person 3. stupefēcerit | 1. Person 1. stupefēcerimus 2. Person 2. stupefēceritis 3. Person 3. stupefēcerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. stupefēcīssem 2. Person 2. stupefēcīssēs 3. Person 3. stupefēcīsset | 1. Person 1. stupefēcissēmus 2. Person 2. stupefēcissētis 3. Person 3. stupefēcīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | stupeface! | stupefacite! |
| Futur | 2. Person 2. stupefacito! 3. Person 3. stupefacito! | 2. Person 2. stupefacitōte! 3. Person 3. stupefaciūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | stupefacere |
| Perfekt | stupefēcīsse |
| Futur | stupefactūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | stupefaciēns, stupefaciēntis |
| Futur | stupefactūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | stupefaciēndī |
|---|---|
| Dativ | stupefaciēndō |
| Akkusativ | ad stupefaciēndum |
| Ablativ | stupefaciēndō |
Supinum
| stupefactum |