studere
<eō, uī, - 2.>Übersicht aller Übersetzungen
-   sich bemühen (alicui rei um etwas)studērestreben (alicui rei nach etwas)studērewollen (alicui rei etwas)auch a. +Akkusativ akkNeutrum n der Pronomina (+Infinitiv inf /+accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI (darum/danach,) dass), (ut/ne danach dass/dass nicht)studērestudēre
-    virtuti studerenach Tugend strebenvirtuti studere
-     novis rebus studere
-    memoriae studeredas Gedächtnis übenmemoriae studere
-   begünstigen, fördern (alicui/alicui rei für jemanden/etwas)studērestudēre
-   sich geistig betätigenstudēre absolutstudēre absolut
-   sich wissenschaftlich betätigen, studierenstudērestudēre
-   sich bildenstudērestudēre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. studēō 2. Person 2. studēs 3. Person 3. studēt | 1. Person 1. studēmus 2. Person 2. studētis 3. Person 3. studēnt | 
| Futur | 1. Person 1. studēbō 2. Person 2. studēbis 3. Person 3. studēbit | 1. Person 1. studēbimus 2. Person 2. studēbitis 3. Person 3. studēbunt | 
| Imperfekt | 1. Person 1. studēbam 2. Person 2. studēbās 3. Person 3. studēbat | 1. Person 1. studēbāmus 2. Person 2. studēbātis 3. Person 3. studēbant | 
| Perfekt | 1. Person 1. studuī 2. Person 2. studuisti 3. Person 3. studuit | 1. Person 1. studuimus 2. Person 2. studuistis 3. Person 3. studuērunt | 
| Futur 2 | 1. Person 1. studuerō 2. Person 2. studueris 3. Person 3. studuerit | 1. Person 1. studuerimus 2. Person 2. studueritis 3. Person 3. studuerint | 
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. studueram 2. Person 2. studuerās 3. Person 3. studuerat | 1. Person 1. studuerāmus 2. Person 2. studuerātis 3. Person 3. studuerant | 
| Konjunktiv | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. studēam 2. Person 2. studēās 3. Person 3. studēat | 1. Person 1. studēāmus 2. Person 2. studēātis 3. Person 3. studēant | 
| Imperfekt | 1. Person 1. studērem 2. Person 2. studērēs 3. Person 3. studēret | 1. Person 1. studērēmus 2. Person 2. studērētis 3. Person 3. studērent | 
| Perfekt | 1. Person 1. studuerim 2. Person 2. studueris 3. Person 3. studuerit | 1. Person 1. studuerimus 2. Person 2. studueritis 3. Person 3. studuerint | 
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. studuissem 2. Person 2. studuissēs 3. Person 3. studuisset | 1. Person 1. studuissēmus 2. Person 2. studuissētis 3. Person 3. studuissent | 
| Imperativ | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Präsens | studē! | studēte! | 
| Futur | 2. Person 2. studēto! 3. Person 3. studēto! | 2. Person 2. studētōte! 3. Person 3. studēnto! | 
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | studēre | 
| Perfekt | studuisse | 
| Futur | - | 
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | studēns, studēntis | 
| Futur | - | 
Gerundium
| Genitiv | studēndī | 
|---|---|
| Dativ | studēndō | 
| Akkusativ | ad studēndum | 
| Ablativ | studēndō | 
Supinum
| - | 
