strigare
<ō, strigare, - 1.> ||striga1||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. strigō 2. Person 2. strigās 3. Person 3. strigat | 1. Person 1. strigāmus 2. Person 2. strigātis 3. Person 3. strigant |
| Futur | 1. Person 1. strigābō 2. Person 2. strigābis 3. Person 3. strigābit | 1. Person 1. strigābimus 2. Person 2. strigābitis 3. Person 3. strigābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. strigābam 2. Person 2. strigābās 3. Person 3. strigābat | 1. Person 1. strigābāmus 2. Person 2. strigābātis 3. Person 3. strigābant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. strigem 2. Person 2. strigēs 3. Person 3. striget | 1. Person 1. strigēmus 2. Person 2. strigētis 3. Person 3. strigent |
| Imperfekt | 1. Person 1. strigārem 2. Person 2. strigārēs 3. Person 3. strigāret | 1. Person 1. strigārēmus 2. Person 2. strigārētis 3. Person 3. strigārent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | strigā! | strigāte! |
| Futur | 2. Person 2. strigāto! 3. Person 3. strigāto! | 2. Person 2. strigātōte! 3. Person 3. striganto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | strigāre |
| Perfekt | - |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | strigāns, strigantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | strigandī |
|---|---|
| Dativ | strigandō |
| Akkusativ | ad strigandum |
| Ablativ | strigandō |
Supinum
| - |