strepere
intransitives Verb v/i <ō, uī, itum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. strepō 2. Person 2. strepis 3. Person 3. strepit | 1. Person 1. strepimus 2. Person 2. strepitis 3. Person 3. strepunt |
| Futur | 1. Person 1. strepam 2. Person 2. strepes 3. Person 3. strepet | 1. Person 1. strepemus 2. Person 2. strepetis 3. Person 3. strepent |
| Imperfekt | 1. Person 1. strepebam 2. Person 2. strepebās 3. Person 3. strepebat | 1. Person 1. strepebāmus 2. Person 2. strepebātis 3. Person 3. strepebant |
| Perfekt | 1. Person 1. strepuī 2. Person 2. strepuisti 3. Person 3. strepuit | 1. Person 1. strepuimus 2. Person 2. strepuistis 3. Person 3. strepuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. strepuerō 2. Person 2. strepueris 3. Person 3. strepuerit | 1. Person 1. strepuerimus 2. Person 2. strepueritis 3. Person 3. strepuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. strepueram 2. Person 2. strepuerās 3. Person 3. strepuerat | 1. Person 1. strepuerāmus 2. Person 2. strepuerātis 3. Person 3. strepuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. strepam 2. Person 2. strepās 3. Person 3. strepat | 1. Person 1. strepāmus 2. Person 2. strepātis 3. Person 3. strepant |
| Imperfekt | 1. Person 1. streperem 2. Person 2. streperēs 3. Person 3. streperet | 1. Person 1. streperēmus 2. Person 2. streperētis 3. Person 3. streperent |
| Perfekt | 1. Person 1. strepuerim 2. Person 2. strepueris 3. Person 3. strepuerit | 1. Person 1. strepuerimus 2. Person 2. strepueritis 3. Person 3. strepuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. strepuissem 2. Person 2. strepuissēs 3. Person 3. strepuisset | 1. Person 1. strepuissēmus 2. Person 2. strepuissētis 3. Person 3. strepuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | strepe! | strepite! |
| Futur | 2. Person 2. strepito! 3. Person 3. strepito! | 2. Person 2. strepitōte! 3. Person 3. strepunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | strepere |
| Perfekt | strepuisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | strepens, strepentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | strependī |
|---|---|
| Dativ | strependō |
| Akkusativ | ad strependum |
| Ablativ | strependō |
Supinum
| - |
strepere
transitives Verb v/t <ō, uī, itum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- lärmend rufenstreperestrepere
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. strepō 2. Person 2. strepis 3. Person 3. strepit | 1. Person 1. strepimus 2. Person 2. strepitis 3. Person 3. strepunt |
| Futur | 1. Person 1. strepam 2. Person 2. strepes 3. Person 3. strepet | 1. Person 1. strepemus 2. Person 2. strepetis 3. Person 3. strepent |
| Imperfekt | 1. Person 1. strepebam 2. Person 2. strepebās 3. Person 3. strepebat | 1. Person 1. strepebāmus 2. Person 2. strepebātis 3. Person 3. strepebant |
| Perfekt | 1. Person 1. strepuī 2. Person 2. strepuisti 3. Person 3. strepuit | 1. Person 1. strepuimus 2. Person 2. strepuistis 3. Person 3. strepuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. strepuerō 2. Person 2. strepueris 3. Person 3. strepuerit | 1. Person 1. strepuerimus 2. Person 2. strepueritis 3. Person 3. strepuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. strepueram 2. Person 2. strepuerās 3. Person 3. strepuerat | 1. Person 1. strepuerāmus 2. Person 2. strepuerātis 3. Person 3. strepuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. strepam 2. Person 2. strepās 3. Person 3. strepat | 1. Person 1. strepāmus 2. Person 2. strepātis 3. Person 3. strepant |
| Imperfekt | 1. Person 1. streperem 2. Person 2. streperēs 3. Person 3. streperet | 1. Person 1. streperēmus 2. Person 2. streperētis 3. Person 3. streperent |
| Perfekt | 1. Person 1. strepuerim 2. Person 2. strepueris 3. Person 3. strepuerit | 1. Person 1. strepuerimus 2. Person 2. strepueritis 3. Person 3. strepuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. strepuissem 2. Person 2. strepuissēs 3. Person 3. strepuisset | 1. Person 1. strepuissēmus 2. Person 2. strepuissētis 3. Person 3. strepuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | strepe! | strepite! |
| Futur | 2. Person 2. strepito! 3. Person 3. strepito! | 2. Person 2. strepitōte! 3. Person 3. strepunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | strepere |
| Perfekt | strepuisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | strepens, strepentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | strependī |
|---|---|
| Dativ | strependō |
| Akkusativ | ad strependum |
| Ablativ | strependō |
Supinum
| - |