stabilire
<iō, īvī, ītum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- befestigenstabilīrestabilīre
- aufrechterhalten, sichern (rem publicam den Staat)stabilīre figurativ, in übertragenem Sinnfigstabilīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. stabilīō 2. Person 2. stabilīs 3. Person 3. stabilīt | 1. Person 1. stabilīmus 2. Person 2. stabilītis 3. Person 3. stabilīunt |
Futur | 1. Person 1. stabilīam 2. Person 2. stabilīes 3. Person 3. stabilīet | 1. Person 1. stabilīemus 2. Person 2. stabilīetis 3. Person 3. stabilīent |
Imperfekt | 1. Person 1. stabilīebam 2. Person 2. stabilīebās 3. Person 3. stabilīebat | 1. Person 1. stabilīebāmus 2. Person 2. stabilīebātis 3. Person 3. stabilīebant |
Perfekt | 1. Person 1. stabilīvī 2. Person 2. stabilīvisti 3. Person 3. stabilīvit | 1. Person 1. stabilīvimus 2. Person 2. stabilīvistis 3. Person 3. stabilīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. stabilīverō 2. Person 2. stabilīveris 3. Person 3. stabilīverit | 1. Person 1. stabilīverimus 2. Person 2. stabilīveritis 3. Person 3. stabilīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. stabilīveram 2. Person 2. stabilīverās 3. Person 3. stabilīverat | 1. Person 1. stabilīverāmus 2. Person 2. stabilīverātis 3. Person 3. stabilīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. stabilīam 2. Person 2. stabilīās 3. Person 3. stabilīat | 1. Person 1. stabilīāmus 2. Person 2. stabilīātis 3. Person 3. stabilīant |
Imperfekt | 1. Person 1. stabilīrem 2. Person 2. stabilīrēs 3. Person 3. stabilīret | 1. Person 1. stabilīrēmus 2. Person 2. stabilīrētis 3. Person 3. stabilīrent |
Perfekt | 1. Person 1. stabilīverim 2. Person 2. stabilīveris 3. Person 3. stabilīverit | 1. Person 1. stabilīverimus 2. Person 2. stabilīveritis 3. Person 3. stabilīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. stabilīvissem 2. Person 2. stabilīvissēs 3. Person 3. stabilīvisset | 1. Person 1. stabilīvissēmus 2. Person 2. stabilīvissētis 3. Person 3. stabilīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | stabilī! | stabilīte! |
Futur | 2. Person 2. stabilīto! 3. Person 3. stabilīto! | 2. Person 2. stabilītōte! 3. Person 3. stabilīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | stabilīre |
Perfekt | stabilīvisse |
Futur | stabilītūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | stabilīens, stabilīentis |
Futur | stabilītūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | stabilīendī |
---|---|
Dativ | stabilīendō |
Akkusativ | ad stabilīendum |
Ablativ | stabilīendō |
Supinum
stabilītum |