spuere
intransitives Verb v/i <spuō, spuī, spūtum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. spuō 2. Person 2. spuis 3. Person 3. spuit | 1. Person 1. spuimus 2. Person 2. spuitis 3. Person 3. spuunt |
| Futur | 1. Person 1. spuam 2. Person 2. spues 3. Person 3. spuet | 1. Person 1. spuemus 2. Person 2. spuetis 3. Person 3. spuent |
| Imperfekt | 1. Person 1. spuebam 2. Person 2. spuebās 3. Person 3. spuebat | 1. Person 1. spuebāmus 2. Person 2. spuebātis 3. Person 3. spuebant |
| Perfekt | 1. Person 1. spuī 2. Person 2. spuisti 3. Person 3. spuit | 1. Person 1. spuimus 2. Person 2. spuistis 3. Person 3. spuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. spuerō 2. Person 2. spueris 3. Person 3. spuerit | 1. Person 1. spuerimus 2. Person 2. spueritis 3. Person 3. spuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. spueram 2. Person 2. spuerās 3. Person 3. spuerat | 1. Person 1. spuerāmus 2. Person 2. spuerātis 3. Person 3. spuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. spuam 2. Person 2. spuās 3. Person 3. spuat | 1. Person 1. spuāmus 2. Person 2. spuātis 3. Person 3. spuant |
| Imperfekt | 1. Person 1. spuerem 2. Person 2. spuerēs 3. Person 3. spueret | 1. Person 1. spuerēmus 2. Person 2. spuerētis 3. Person 3. spuerent |
| Perfekt | 1. Person 1. spuerim 2. Person 2. spueris 3. Person 3. spuerit | 1. Person 1. spuerimus 2. Person 2. spueritis 3. Person 3. spuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. spuissem 2. Person 2. spuissēs 3. Person 3. spuisset | 1. Person 1. spuissēmus 2. Person 2. spuissētis 3. Person 3. spuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | spue! | spuite! |
| Futur | 2. Person 2. spuito! 3. Person 3. spuito! | 2. Person 2. spuitōte! 3. Person 3. spuunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | spuere |
| Perfekt | spuisse |
| Futur | spūtūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | spuens, spuentis |
| Futur | spūtūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | spuendī |
|---|---|
| Dativ | spuendō |
| Akkusativ | ad spuendum |
| Ablativ | spuendō |
Supinum
| spūtum |
spuere
transitives Verb v/t <spuō, spuī, spūtum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. spuō 2. Person 2. spuis 3. Person 3. spuit | 1. Person 1. spuimus 2. Person 2. spuitis 3. Person 3. spuunt |
| Futur | 1. Person 1. spuam 2. Person 2. spues 3. Person 3. spuet | 1. Person 1. spuemus 2. Person 2. spuetis 3. Person 3. spuent |
| Imperfekt | 1. Person 1. spuebam 2. Person 2. spuebās 3. Person 3. spuebat | 1. Person 1. spuebāmus 2. Person 2. spuebātis 3. Person 3. spuebant |
| Perfekt | 1. Person 1. spuī 2. Person 2. spuisti 3. Person 3. spuit | 1. Person 1. spuimus 2. Person 2. spuistis 3. Person 3. spuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. spuerō 2. Person 2. spueris 3. Person 3. spuerit | 1. Person 1. spuerimus 2. Person 2. spueritis 3. Person 3. spuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. spueram 2. Person 2. spuerās 3. Person 3. spuerat | 1. Person 1. spuerāmus 2. Person 2. spuerātis 3. Person 3. spuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. spuam 2. Person 2. spuās 3. Person 3. spuat | 1. Person 1. spuāmus 2. Person 2. spuātis 3. Person 3. spuant |
| Imperfekt | 1. Person 1. spuerem 2. Person 2. spuerēs 3. Person 3. spueret | 1. Person 1. spuerēmus 2. Person 2. spuerētis 3. Person 3. spuerent |
| Perfekt | 1. Person 1. spuerim 2. Person 2. spueris 3. Person 3. spuerit | 1. Person 1. spuerimus 2. Person 2. spueritis 3. Person 3. spuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. spuissem 2. Person 2. spuissēs 3. Person 3. spuisset | 1. Person 1. spuissēmus 2. Person 2. spuissētis 3. Person 3. spuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | spue! | spuite! |
| Futur | 2. Person 2. spuito! 3. Person 3. spuito! | 2. Person 2. spuitōte! 3. Person 3. spuunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | spuere |
| Perfekt | spuisse |
| Futur | spūtūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | spuens, spuentis |
| Futur | spūtūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | spuendī |
|---|---|
| Dativ | spuendō |
| Akkusativ | ad spuendum |
| Ablativ | spuendō |
Supinum
| spūtum |