suspexi
Übersicht aller Übersetzungen
- su-spexī → siehe „su-spicere“su-spexī → siehe „su-spicere“
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | singular sg – | plural pl suovetaurilia |
Genitiv | singular sg – | plural pl suovetaurilium |
Dativ | singular sg – | plural pl suovetaurilibus |
Akkusativ | singular sg – | plural pl suovetaurilia |
Ablativ | singular sg – | plural pl suovetaurilibus |
Vokativ | singular sg – | plural pl suovetaurilia |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspīrō 2. Person 2. suspīrās 3. Person 3. suspīrat | 1. Person 1. suspīrāmus 2. Person 2. suspīrātis 3. Person 3. suspīrant |
Futur | 1. Person 1. suspīrābō 2. Person 2. suspīrābis 3. Person 3. suspīrābit | 1. Person 1. suspīrābimus 2. Person 2. suspīrābitis 3. Person 3. suspīrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. suspīrābam 2. Person 2. suspīrābās 3. Person 3. suspīrābat | 1. Person 1. suspīrābāmus 2. Person 2. suspīrābātis 3. Person 3. suspīrābant |
Perfekt | 1. Person 1. suspīrāvī 2. Person 2. suspīrāvisti 3. Person 3. suspīrāvit | 1. Person 1. suspīrāvimus 2. Person 2. suspīrāvistis 3. Person 3. suspīrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. suspīrāverō 2. Person 2. suspīrāveris 3. Person 3. suspīrāverit | 1. Person 1. suspīrāverimus 2. Person 2. suspīrāveritis 3. Person 3. suspīrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspīrāveram 2. Person 2. suspīrāverās 3. Person 3. suspīrāverat | 1. Person 1. suspīrāverāmus 2. Person 2. suspīrāverātis 3. Person 3. suspīrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspīrem 2. Person 2. suspīrēs 3. Person 3. suspīret | 1. Person 1. suspīrēmus 2. Person 2. suspīrētis 3. Person 3. suspīrent |
Imperfekt | 1. Person 1. suspīrārem 2. Person 2. suspīrārēs 3. Person 3. suspīrāret | 1. Person 1. suspīrārēmus 2. Person 2. suspīrārētis 3. Person 3. suspīrārent |
Perfekt | 1. Person 1. suspīrāverim 2. Person 2. suspīrāveris 3. Person 3. suspīrāverit | 1. Person 1. suspīrāverimus 2. Person 2. suspīrāveritis 3. Person 3. suspīrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspīrāvissem 2. Person 2. suspīrāvissēs 3. Person 3. suspīrāvisset | 1. Person 1. suspīrāvissēmus 2. Person 2. suspīrāvissētis 3. Person 3. suspīrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suspīrā! | suspīrāte! |
Futur | 2. Person 2. suspīrāto! 3. Person 3. suspīrāto! | 2. Person 2. suspīrātōte! 3. Person 3. suspīranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suspīrāre |
Perfekt | suspīrāvisse |
Futur | suspīrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suspīrāns, suspīrantis |
Futur | suspīrātūrus, a, um |
Genitiv | suspīrandī |
---|---|
Dativ | suspīrandō |
Akkusativ | ad suspīrandum |
Ablativ | suspīrandō |
suspīrātum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspīrō 2. Person 2. suspīrās 3. Person 3. suspīrat | 1. Person 1. suspīrāmus 2. Person 2. suspīrātis 3. Person 3. suspīrant |
Futur | 1. Person 1. suspīrābō 2. Person 2. suspīrābis 3. Person 3. suspīrābit | 1. Person 1. suspīrābimus 2. Person 2. suspīrābitis 3. Person 3. suspīrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. suspīrābam 2. Person 2. suspīrābās 3. Person 3. suspīrābat | 1. Person 1. suspīrābāmus 2. Person 2. suspīrābātis 3. Person 3. suspīrābant |
Perfekt | 1. Person 1. suspīrāvī 2. Person 2. suspīrāvisti 3. Person 3. suspīrāvit | 1. Person 1. suspīrāvimus 2. Person 2. suspīrāvistis 3. Person 3. suspīrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. suspīrāverō 2. Person 2. suspīrāveris 3. Person 3. suspīrāverit | 1. Person 1. suspīrāverimus 2. Person 2. suspīrāveritis 3. Person 3. suspīrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspīrāveram 2. Person 2. suspīrāverās 3. Person 3. suspīrāverat | 1. Person 1. suspīrāverāmus 2. Person 2. suspīrāverātis 3. Person 3. suspīrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspīrem 2. Person 2. suspīrēs 3. Person 3. suspīret | 1. Person 1. suspīrēmus 2. Person 2. suspīrētis 3. Person 3. suspīrent |
Imperfekt | 1. Person 1. suspīrārem 2. Person 2. suspīrārēs 3. Person 3. suspīrāret | 1. Person 1. suspīrārēmus 2. Person 2. suspīrārētis 3. Person 3. suspīrārent |
Perfekt | 1. Person 1. suspīrāverim 2. Person 2. suspīrāveris 3. Person 3. suspīrāverit | 1. Person 1. suspīrāverimus 2. Person 2. suspīrāveritis 3. Person 3. suspīrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspīrāvissem 2. Person 2. suspīrāvissēs 3. Person 3. suspīrāvisset | 1. Person 1. suspīrāvissēmus 2. Person 2. suspīrāvissētis 3. Person 3. suspīrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suspīrā! | suspīrāte! |
Futur | 2. Person 2. suspīrāto! 3. Person 3. suspīrāto! | 2. Person 2. suspīrātōte! 3. Person 3. suspīranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suspīrāre |
Perfekt | suspīrāvisse |
Futur | suspīrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suspīrāns, suspīrantis |
Futur | suspīrātūrus, a, um |
Genitiv | suspīrandī |
---|---|
Dativ | suspīrandō |
Akkusativ | ad suspīrandum |
Ablativ | suspīrandō |
suspīrātum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspiciō 2. Person 2. suspicis 3. Person 3. suspicit | 1. Person 1. suspicimus 2. Person 2. suspicitis 3. Person 3. suspiciunt |
Futur | 1. Person 1. suspiciam 2. Person 2. suspiciēs 3. Person 3. suspiciet | 1. Person 1. suspiciēmus 2. Person 2. suspiciētis 3. Person 3. suspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. suspiciēbam 2. Person 2. suspiciēbās 3. Person 3. suspiciēbat | 1. Person 1. suspiciēbāmus 2. Person 2. suspiciēbātis 3. Person 3. suspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. suspexī 2. Person 2. suspexīsti 3. Person 3. suspexit | 1. Person 1. suspeximus 2. Person 2. suspexīstis 3. Person 3. suspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. suspexerō 2. Person 2. suspexeris 3. Person 3. suspexerit | 1. Person 1. suspexerimus 2. Person 2. suspexeritis 3. Person 3. suspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspexeram 2. Person 2. suspexerās 3. Person 3. suspexerat | 1. Person 1. suspexerāmus 2. Person 2. suspexerātis 3. Person 3. suspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspiciam 2. Person 2. suspiciās 3. Person 3. suspiciat | 1. Person 1. suspiciāmus 2. Person 2. suspiciātis 3. Person 3. suspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. suspicerem 2. Person 2. suspicerēs 3. Person 3. suspiceret | 1. Person 1. suspicerēmus 2. Person 2. suspicerētis 3. Person 3. suspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. suspexerim 2. Person 2. suspexeris 3. Person 3. suspexerit | 1. Person 1. suspexerimus 2. Person 2. suspexeritis 3. Person 3. suspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspexīssem 2. Person 2. suspexīssēs 3. Person 3. suspexīsset | 1. Person 1. suspexissēmus 2. Person 2. suspexissētis 3. Person 3. suspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suspice! | suspicite! |
Futur | 2. Person 2. suspicito! 3. Person 3. suspicito! | 2. Person 2. suspicitōte! 3. Person 3. suspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suspicere |
Perfekt | suspexīsse |
Futur | suspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suspiciēns, suspiciēntis |
Futur | suspectūrus, a, um |
Genitiv | suspiciēndī |
---|---|
Dativ | suspiciēndō |
Akkusativ | ad suspiciēndum |
Ablativ | suspiciēndō |
suspectum |
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspiciō 2. Person 2. suspicis 3. Person 3. suspicit | 1. Person 1. suspicimus 2. Person 2. suspicitis 3. Person 3. suspiciunt |
Futur | 1. Person 1. suspiciam 2. Person 2. suspiciēs 3. Person 3. suspiciet | 1. Person 1. suspiciēmus 2. Person 2. suspiciētis 3. Person 3. suspicient |
Imperfekt | 1. Person 1. suspiciēbam 2. Person 2. suspiciēbās 3. Person 3. suspiciēbat | 1. Person 1. suspiciēbāmus 2. Person 2. suspiciēbātis 3. Person 3. suspiciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. suspexī 2. Person 2. suspexīsti 3. Person 3. suspexit | 1. Person 1. suspeximus 2. Person 2. suspexīstis 3. Person 3. suspexērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. suspexerō 2. Person 2. suspexeris 3. Person 3. suspexerit | 1. Person 1. suspexerimus 2. Person 2. suspexeritis 3. Person 3. suspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspexeram 2. Person 2. suspexerās 3. Person 3. suspexerat | 1. Person 1. suspexerāmus 2. Person 2. suspexerātis 3. Person 3. suspexerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. suspiciam 2. Person 2. suspiciās 3. Person 3. suspiciat | 1. Person 1. suspiciāmus 2. Person 2. suspiciātis 3. Person 3. suspiciant |
Imperfekt | 1. Person 1. suspicerem 2. Person 2. suspicerēs 3. Person 3. suspiceret | 1. Person 1. suspicerēmus 2. Person 2. suspicerētis 3. Person 3. suspicerent |
Perfekt | 1. Person 1. suspexerim 2. Person 2. suspexeris 3. Person 3. suspexerit | 1. Person 1. suspexerimus 2. Person 2. suspexeritis 3. Person 3. suspexerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. suspexīssem 2. Person 2. suspexīssēs 3. Person 3. suspexīsset | 1. Person 1. suspexissēmus 2. Person 2. suspexissētis 3. Person 3. suspexīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | suspice! | suspicite! |
Futur | 2. Person 2. suspicito! 3. Person 3. suspicito! | 2. Person 2. suspicitōte! 3. Person 3. suspiciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | suspicere |
Perfekt | suspexīsse |
Futur | suspectūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | suspiciēns, suspiciēntis |
Futur | suspectūrus, a, um |
Genitiv | suspiciēndī |
---|---|
Dativ | suspiciēndō |
Akkusativ | ad suspiciēndum |
Ablativ | suspiciēndō |
suspectum |