Latein-Deutsch Übersetzung für "sheep [ovis]"

"sheep [ovis]" Deutsch Übersetzung

ovis
Femininum f <ovis>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Schaf
    ovis
    ovis
  • (Schaf-)Wolle
    ovis übertragen gebraucht, metonymischmeton
    ovis übertragen gebraucht, metonymischmeton

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg ovis

plural pl oves

Genitiv

singular sg ovis

plural pl ovium

Dativ

singular sg ovi

plural pl ovibus

Akkusativ

singular sg ovem

plural pl oves

Ablativ

singular sg ove

plural pl ovibus

Vokativ

singular sg ovis

plural pl oves

incubare
<ō, uī/āvī, itum/ātum 1.>

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • liegen (alicui rei in/auf etwas)
    in-cubāre
    in-cubāre
Beispiele
  • cortici incubare
    auf Rinde liegen
    cortici incubare
  • ovis/nido incubare
    ovis/nido incubare
  • nox mari incubat
    die Nacht liegt über dem Meer
    nox mari incubat
  • an einem Ort sich aufhalten
    in-cubāre
    in-cubāre
  • an einem heiligen Ortoder od im Tempel zum wahrsagenden Schlaf sich hinlegen
    in-cubāre
    in-cubāre
Beispiele
  • alicui rei incubare L. Annaeus Seneca d. J.Sen. figurativ, in übertragenem Sinnfig
    über etwas brüten, einer Sache nachhängen
    alicui rei incubare L. Annaeus Seneca d. J.Sen. figurativ, in übertragenem Sinnfig

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. incubō

2. Person 2. incubās

3. Person 3. incubat

1. Person 1. incubāmus

2. Person 2. incubātis

3. Person 3. incubant

Futur

1. Person 1. incubābō

2. Person 2. incubābis

3. Person 3. incubābit

1. Person 1. incubābimus

2. Person 2. incubābitis

3. Person 3. incubābunt

Imperfekt

1. Person 1. incubābam

2. Person 2. incubābās

3. Person 3. incubābat

1. Person 1. incubābāmus

2. Person 2. incubābātis

3. Person 3. incubābant

Perfekt

1. Person 1. incubuī

2. Person 2. incubuisti

3. Person 3. incubuit

1. Person 1. incubuimus

2. Person 2. incubuistis

3. Person 3. incubuērunt

Futur 2

1. Person 1. incubuerō

2. Person 2. incubueris

3. Person 3. incubuerit

1. Person 1. incubuerimus

2. Person 2. incubueritis

3. Person 3. incubuerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. incubueram

2. Person 2. incubuerās

3. Person 3. incubuerat

1. Person 1. incubuerāmus

2. Person 2. incubuerātis

3. Person 3. incubuerant

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. incubem

2. Person 2. incubēs

3. Person 3. incubet

1. Person 1. incubēmus

2. Person 2. incubētis

3. Person 3. incubent

Imperfekt

1. Person 1. incubārem

2. Person 2. incubārēs

3. Person 3. incubāret

1. Person 1. incubārēmus

2. Person 2. incubārētis

3. Person 3. incubārent

Perfekt

1. Person 1. incubuerim

2. Person 2. incubueris

3. Person 3. incubuerit

1. Person 1. incubuerimus

2. Person 2. incubueritis

3. Person 3. incubuerint

Plusquamperfekt

1. Person 1. incubuissem

2. Person 2. incubuissēs

3. Person 3. incubuisset

1. Person 1. incubuissēmus

2. Person 2. incubuissētis

3. Person 3. incubuissent

Imperativ Singular Plural
Präsens

incubā!

incubāte!

Futur

2. Person 2. incubāto!

3. Person 3. incubāto!

2. Person 2. incubātōte!

3. Person 3. incubanto!

Infinitiv
Präsens

incubāre

Perfekt

incubuisse

Futur

incubitūrum, am, um esse

Partizip
Präsens

incubāns, incubantis

Futur

incubītūrus, a, um

Gerundium
Genitiv

incubandī

Dativ

incubandō

Akkusativ

ad incubandum

Ablativ

incubandō

Supinum
incubitum