seiungere
<iungō, iūnxī, iūnctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- unterscheidensē-iungere figurativ, in übertragenem Sinnfigsē-iungere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. sēiungō 2. Person 2. sēiungis 3. Person 3. sēiungit | 1. Person 1. sēiungimus 2. Person 2. sēiungitis 3. Person 3. sēiungunt |
| Futur | 1. Person 1. sēiungam 2. Person 2. sēiunges 3. Person 3. sēiunget | 1. Person 1. sēiungemus 2. Person 2. sēiungetis 3. Person 3. sēiungent |
| Imperfekt | 1. Person 1. sēiungebam 2. Person 2. sēiungebās 3. Person 3. sēiungebat | 1. Person 1. sēiungebāmus 2. Person 2. sēiungebātis 3. Person 3. sēiungebant |
| Perfekt | 1. Person 1. sēiūnxī 2. Person 2. sēiūnxisti 3. Person 3. sēiūnxit | 1. Person 1. sēiūnximus 2. Person 2. sēiūnxistis 3. Person 3. sēiūnxērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. sēiūnxerō 2. Person 2. sēiūnxeris 3. Person 3. sēiūnxerit | 1. Person 1. sēiūnxerimus 2. Person 2. sēiūnxeritis 3. Person 3. sēiūnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. sēiūnxeram 2. Person 2. sēiūnxerās 3. Person 3. sēiūnxerat | 1. Person 1. sēiūnxerāmus 2. Person 2. sēiūnxerātis 3. Person 3. sēiūnxerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. sēiungam 2. Person 2. sēiungās 3. Person 3. sēiungat | 1. Person 1. sēiungāmus 2. Person 2. sēiungātis 3. Person 3. sēiungant |
| Imperfekt | 1. Person 1. sēiungerem 2. Person 2. sēiungerēs 3. Person 3. sēiungeret | 1. Person 1. sēiungerēmus 2. Person 2. sēiungerētis 3. Person 3. sēiungerent |
| Perfekt | 1. Person 1. sēiūnxerim 2. Person 2. sēiūnxeris 3. Person 3. sēiūnxerit | 1. Person 1. sēiūnxerimus 2. Person 2. sēiūnxeritis 3. Person 3. sēiūnxerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. sēiūnxissem 2. Person 2. sēiūnxissēs 3. Person 3. sēiūnxisset | 1. Person 1. sēiūnxissēmus 2. Person 2. sēiūnxissētis 3. Person 3. sēiūnxissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | sēiunge! | sēiungite! |
| Futur | 2. Person 2. sēiungito! 3. Person 3. sēiungito! | 2. Person 2. sēiungitōte! 3. Person 3. sēiungunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | sēiungere |
| Perfekt | sēiūnxisse |
| Futur | sēiūnctūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | sēiungens, sēiungentis |
| Futur | sēiūnctūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | sēiungendī |
|---|---|
| Dativ | sēiungendō |
| Akkusativ | ad sēiungendum |
| Ablativ | sēiungendō |
Supinum
| sēiūnctum |