sciscitare
<ō, sciscitare, ātum 1.> scīscitārī <or, ātus sum 1.> ||sciscere||Übersicht aller Übersetzungen
- sich erkundigen (aliquid / de re, ex/de aliquo nach etwas von/bei jemandem)scīscitārescīscitāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. scīscitō 2. Person 2. scīscitās 3. Person 3. scīscitat | 1. Person 1. scīscitāmus 2. Person 2. scīscitātis 3. Person 3. scīscitant |
| Futur | 1. Person 1. scīscitābō 2. Person 2. scīscitābis 3. Person 3. scīscitābit | 1. Person 1. scīscitābimus 2. Person 2. scīscitābitis 3. Person 3. scīscitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. scīscitābam 2. Person 2. scīscitābās 3. Person 3. scīscitābat | 1. Person 1. scīscitābāmus 2. Person 2. scīscitābātis 3. Person 3. scīscitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. scīscitem 2. Person 2. scīscitēs 3. Person 3. scīscitet | 1. Person 1. scīscitēmus 2. Person 2. scīscitētis 3. Person 3. scīscitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. scīscitārem 2. Person 2. scīscitārēs 3. Person 3. scīscitāret | 1. Person 1. scīscitārēmus 2. Person 2. scīscitārētis 3. Person 3. scīscitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | scīscitā! | scīscitāte! |
| Futur | 2. Person 2. scīscitāto! 3. Person 3. scīscitāto! | 2. Person 2. scīscitātōte! 3. Person 3. scīscitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | scīscitāre |
| Perfekt | - |
| Futur | scīscitātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | scīscitāns, scīscitantis |
| Futur | scīscitātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | scīscitandī |
|---|---|
| Dativ | scīscitandō |
| Akkusativ | ad scīscitandum |
| Ablativ | scīscitandō |
Supinum
| scīscitātum |