scaturire
<iō, īvī, - 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- scatūrīre → siehe „scatēre“scatūrīre → siehe „scatēre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. scatūrīō 2. Person 2. scatūrīs 3. Person 3. scatūrīt | 1. Person 1. scatūrīmus 2. Person 2. scatūrītis 3. Person 3. scatūrīunt |
Futur | 1. Person 1. scatūrīam 2. Person 2. scatūrīes 3. Person 3. scatūrīet | 1. Person 1. scatūrīemus 2. Person 2. scatūrīetis 3. Person 3. scatūrīent |
Imperfekt | 1. Person 1. scatūrīebam 2. Person 2. scatūrīebās 3. Person 3. scatūrīebat | 1. Person 1. scatūrīebāmus 2. Person 2. scatūrīebātis 3. Person 3. scatūrīebant |
Perfekt | 1. Person 1. scatūrīvī 2. Person 2. scatūrīvisti 3. Person 3. scatūrīvit | 1. Person 1. scatūrīvimus 2. Person 2. scatūrīvistis 3. Person 3. scatūrīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. scatūrīverō 2. Person 2. scatūrīveris 3. Person 3. scatūrīverit | 1. Person 1. scatūrīverimus 2. Person 2. scatūrīveritis 3. Person 3. scatūrīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. scatūrīveram 2. Person 2. scatūrīverās 3. Person 3. scatūrīverat | 1. Person 1. scatūrīverāmus 2. Person 2. scatūrīverātis 3. Person 3. scatūrīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. scatūrīam 2. Person 2. scatūrīās 3. Person 3. scatūrīat | 1. Person 1. scatūrīāmus 2. Person 2. scatūrīātis 3. Person 3. scatūrīant |
Imperfekt | 1. Person 1. scatūrīrem 2. Person 2. scatūrīrēs 3. Person 3. scatūrīret | 1. Person 1. scatūrīrēmus 2. Person 2. scatūrīrētis 3. Person 3. scatūrīrent |
Perfekt | 1. Person 1. scatūrīverim 2. Person 2. scatūrīveris 3. Person 3. scatūrīverit | 1. Person 1. scatūrīverimus 2. Person 2. scatūrīveritis 3. Person 3. scatūrīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. scatūrīvissem 2. Person 2. scatūrīvissēs 3. Person 3. scatūrīvisset | 1. Person 1. scatūrīvissēmus 2. Person 2. scatūrīvissētis 3. Person 3. scatūrīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | scatūrī! | scatūrīte! |
Futur | 2. Person 2. scatūrīto! 3. Person 3. scatūrīto! | 2. Person 2. scatūrītōte! 3. Person 3. scatūrīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | scatūrīre |
Perfekt | scatūrīvisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | scatūrīens, scatūrīentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | scatūrīendī |
---|---|
Dativ | scatūrīendō |
Akkusativ | ad scatūrīendum |
Ablativ | scatūrīendō |
Supinum
- |