Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. rutilō 2. Person 2. rutilās 3. Person 3. rutilat | 1. Person 1. rutilāmus 2. Person 2. rutilātis 3. Person 3. rutilant |
Futur | 1. Person 1. rutilābō 2. Person 2. rutilābis 3. Person 3. rutilābit | 1. Person 1. rutilābimus 2. Person 2. rutilābitis 3. Person 3. rutilābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. rutilābam 2. Person 2. rutilābās 3. Person 3. rutilābat | 1. Person 1. rutilābāmus 2. Person 2. rutilābātis 3. Person 3. rutilābant |
Perfekt | 1. Person 1. rutilāvī 2. Person 2. rutilāvisti 3. Person 3. rutilāvit | 1. Person 1. rutilāvimus 2. Person 2. rutilāvistis 3. Person 3. rutilāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. rutilāverō 2. Person 2. rutilāveris 3. Person 3. rutilāverit | 1. Person 1. rutilāverimus 2. Person 2. rutilāveritis 3. Person 3. rutilāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. rutilāveram 2. Person 2. rutilāverās 3. Person 3. rutilāverat | 1. Person 1. rutilāverāmus 2. Person 2. rutilāverātis 3. Person 3. rutilāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. rutilem 2. Person 2. rutilēs 3. Person 3. rutilet | 1. Person 1. rutilēmus 2. Person 2. rutilētis 3. Person 3. rutilent |
Imperfekt | 1. Person 1. rutilārem 2. Person 2. rutilārēs 3. Person 3. rutilāret | 1. Person 1. rutilārēmus 2. Person 2. rutilārētis 3. Person 3. rutilārent |
Perfekt | 1. Person 1. rutilāverim 2. Person 2. rutilāveris 3. Person 3. rutilāverit | 1. Person 1. rutilāverimus 2. Person 2. rutilāveritis 3. Person 3. rutilāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. rutilāvissem 2. Person 2. rutilāvissēs 3. Person 3. rutilāvisset | 1. Person 1. rutilāvissēmus 2. Person 2. rutilāvissētis 3. Person 3. rutilāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | rutilā! | rutilāte! |
Futur | 2. Person 2. rutilāto! 3. Person 3. rutilāto! | 2. Person 2. rutilātōte! 3. Person 3. rutilanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | rutilāre |
Perfekt | rutilāvisse |
Futur | rutilātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | rutilāns, rutilantis |
Futur | rutilātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | rutilandī |
---|---|
Dativ | rutilandō |
Akkusativ | ad rutilandum |
Ablativ | rutilandō |
Supinum
rutilātum |
rutilare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.> ||rutilus||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. rutilō 2. Person 2. rutilās 3. Person 3. rutilat | 1. Person 1. rutilāmus 2. Person 2. rutilātis 3. Person 3. rutilant |
Futur | 1. Person 1. rutilābō 2. Person 2. rutilābis 3. Person 3. rutilābit | 1. Person 1. rutilābimus 2. Person 2. rutilābitis 3. Person 3. rutilābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. rutilābam 2. Person 2. rutilābās 3. Person 3. rutilābat | 1. Person 1. rutilābāmus 2. Person 2. rutilābātis 3. Person 3. rutilābant |
Perfekt | 1. Person 1. rutilāvī 2. Person 2. rutilāvisti 3. Person 3. rutilāvit | 1. Person 1. rutilāvimus 2. Person 2. rutilāvistis 3. Person 3. rutilāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. rutilāverō 2. Person 2. rutilāveris 3. Person 3. rutilāverit | 1. Person 1. rutilāverimus 2. Person 2. rutilāveritis 3. Person 3. rutilāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. rutilāveram 2. Person 2. rutilāverās 3. Person 3. rutilāverat | 1. Person 1. rutilāverāmus 2. Person 2. rutilāverātis 3. Person 3. rutilāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. rutilem 2. Person 2. rutilēs 3. Person 3. rutilet | 1. Person 1. rutilēmus 2. Person 2. rutilētis 3. Person 3. rutilent |
Imperfekt | 1. Person 1. rutilārem 2. Person 2. rutilārēs 3. Person 3. rutilāret | 1. Person 1. rutilārēmus 2. Person 2. rutilārētis 3. Person 3. rutilārent |
Perfekt | 1. Person 1. rutilāverim 2. Person 2. rutilāveris 3. Person 3. rutilāverit | 1. Person 1. rutilāverimus 2. Person 2. rutilāveritis 3. Person 3. rutilāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. rutilāvissem 2. Person 2. rutilāvissēs 3. Person 3. rutilāvisset | 1. Person 1. rutilāvissēmus 2. Person 2. rutilāvissētis 3. Person 3. rutilāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | rutilā! | rutilāte! |
Futur | 2. Person 2. rutilāto! 3. Person 3. rutilāto! | 2. Person 2. rutilātōte! 3. Person 3. rutilanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | rutilāre |
Perfekt | rutilāvisse |
Futur | rutilātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | rutilāns, rutilantis |
Futur | rutilātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | rutilandī |
---|---|
Dativ | rutilandō |
Akkusativ | ad rutilandum |
Ablativ | rutilandō |
Supinum
rutilātum |