resuscitare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. resuscitō 2. Person 2. resuscitās 3. Person 3. resuscitat | 1. Person 1. resuscitāmus 2. Person 2. resuscitātis 3. Person 3. resuscitant |
| Futur | 1. Person 1. resuscitābō 2. Person 2. resuscitābis 3. Person 3. resuscitābit | 1. Person 1. resuscitābimus 2. Person 2. resuscitābitis 3. Person 3. resuscitābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. resuscitābam 2. Person 2. resuscitābās 3. Person 3. resuscitābat | 1. Person 1. resuscitābāmus 2. Person 2. resuscitābātis 3. Person 3. resuscitābant |
| Perfekt | 1. Person 1. resuscitāvī 2. Person 2. resuscitāvisti 3. Person 3. resuscitāvit | 1. Person 1. resuscitāvimus 2. Person 2. resuscitāvistis 3. Person 3. resuscitāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. resuscitāverō 2. Person 2. resuscitāveris 3. Person 3. resuscitāverit | 1. Person 1. resuscitāverimus 2. Person 2. resuscitāveritis 3. Person 3. resuscitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. resuscitāveram 2. Person 2. resuscitāverās 3. Person 3. resuscitāverat | 1. Person 1. resuscitāverāmus 2. Person 2. resuscitāverātis 3. Person 3. resuscitāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. resuscitem 2. Person 2. resuscitēs 3. Person 3. resuscitet | 1. Person 1. resuscitēmus 2. Person 2. resuscitētis 3. Person 3. resuscitent |
| Imperfekt | 1. Person 1. resuscitārem 2. Person 2. resuscitārēs 3. Person 3. resuscitāret | 1. Person 1. resuscitārēmus 2. Person 2. resuscitārētis 3. Person 3. resuscitārent |
| Perfekt | 1. Person 1. resuscitāverim 2. Person 2. resuscitāveris 3. Person 3. resuscitāverit | 1. Person 1. resuscitāverimus 2. Person 2. resuscitāveritis 3. Person 3. resuscitāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. resuscitāvissem 2. Person 2. resuscitāvissēs 3. Person 3. resuscitāvisset | 1. Person 1. resuscitāvissēmus 2. Person 2. resuscitāvissētis 3. Person 3. resuscitāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | resuscitā! | resuscitāte! |
| Futur | 2. Person 2. resuscitāto! 3. Person 3. resuscitāto! | 2. Person 2. resuscitātōte! 3. Person 3. resuscitanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | resuscitāre |
| Perfekt | resuscitāvisse |
| Futur | resuscitātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | resuscitāns, resuscitantis |
| Futur | resuscitātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | resuscitandī |
|---|---|
| Dativ | resuscitandō |
| Akkusativ | ad resuscitandum |
| Ablativ | resuscitandō |
Supinum
| resuscitātum |