resuere
<suō, re-suere, sūtum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. resuō 2. Person 2. resuis 3. Person 3. resuit | 1. Person 1. resuimus 2. Person 2. resuitis 3. Person 3. resuunt |
| Futur | 1. Person 1. resuam 2. Person 2. resues 3. Person 3. resuet | 1. Person 1. resuemus 2. Person 2. resuetis 3. Person 3. resuent |
| Imperfekt | 1. Person 1. resuebam 2. Person 2. resuebās 3. Person 3. resuebat | 1. Person 1. resuebāmus 2. Person 2. resuebātis 3. Person 3. resuebant |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. resuam 2. Person 2. resuās 3. Person 3. resuat | 1. Person 1. resuāmus 2. Person 2. resuātis 3. Person 3. resuant |
| Imperfekt | 1. Person 1. resuerem 2. Person 2. resuerēs 3. Person 3. resueret | 1. Person 1. resuerēmus 2. Person 2. resuerētis 3. Person 3. resuerent |
| Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | resue! | resuite! |
| Futur | 2. Person 2. resuito! 3. Person 3. resuito! | 2. Person 2. resuitōte! 3. Person 3. resuunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | resuere |
| Perfekt | - |
| Futur | resūtūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | resuens, resuentis |
| Futur | resūtūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | resuendī |
|---|---|
| Dativ | resuendō |
| Akkusativ | ad resuendum |
| Ablativ | resuendō |
Supinum
| resūtum |