remordere
<mordeō, mordī, morsum 2.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- re-mordēre
- re-mordēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- quälen (aliquem/animum alicuius jemanden)re-mordēre figurativ, in übertragenem Sinnfigre-mordēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. remordēō 2. Person 2. remordēs 3. Person 3. remordēt | 1. Person 1. remordēmus 2. Person 2. remordētis 3. Person 3. remordēnt |
| Futur | 1. Person 1. remordēbō 2. Person 2. remordēbis 3. Person 3. remordēbit | 1. Person 1. remordēbimus 2. Person 2. remordēbitis 3. Person 3. remordēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. remordēbam 2. Person 2. remordēbās 3. Person 3. remordēbat | 1. Person 1. remordēbāmus 2. Person 2. remordēbātis 3. Person 3. remordēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. remorduī 2. Person 2. remorduisti 3. Person 3. remorduit | 1. Person 1. remorduimus 2. Person 2. remorduistis 3. Person 3. remorduērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. remorduerō 2. Person 2. remordueris 3. Person 3. remorduerit | 1. Person 1. remorduerimus 2. Person 2. remordueritis 3. Person 3. remorduerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. remordueram 2. Person 2. remorduerās 3. Person 3. remorduerat | 1. Person 1. remorduerāmus 2. Person 2. remorduerātis 3. Person 3. remorduerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. remordēam 2. Person 2. remordēās 3. Person 3. remordēat | 1. Person 1. remordēāmus 2. Person 2. remordēātis 3. Person 3. remordēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. remordērem 2. Person 2. remordērēs 3. Person 3. remordēret | 1. Person 1. remordērēmus 2. Person 2. remordērētis 3. Person 3. remordērent |
| Perfekt | 1. Person 1. remorduerim 2. Person 2. remordueris 3. Person 3. remorduerit | 1. Person 1. remorduerimus 2. Person 2. remordueritis 3. Person 3. remorduerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. remorduissem 2. Person 2. remorduissēs 3. Person 3. remorduisset | 1. Person 1. remorduissēmus 2. Person 2. remorduissētis 3. Person 3. remorduissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | remordē! | remordēte! |
| Futur | 2. Person 2. remordēto! 3. Person 3. remordēto! | 2. Person 2. remordētōte! 3. Person 3. remordēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | remordēre |
| Perfekt | remorduisse |
| Futur | remorditūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | remordēns, remordēntis |
| Futur | remorditūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | remordēndī |
|---|---|
| Dativ | remordēndō |
| Akkusativ | ad remordēndum |
| Ablativ | remordēndō |
Supinum
| remorditum |