remanare
<ō, re-manare, - 1.>T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
- wieder zurückfließenre-mānārere-mānāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. remānō 2. Person 2. remānās 3. Person 3. remānat | 1. Person 1. remānāmus 2. Person 2. remānātis 3. Person 3. remānant |
Futur | 1. Person 1. remānābō 2. Person 2. remānābis 3. Person 3. remānābit | 1. Person 1. remānābimus 2. Person 2. remānābitis 3. Person 3. remānābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. remānābam 2. Person 2. remānābās 3. Person 3. remānābat | 1. Person 1. remānābāmus 2. Person 2. remānābātis 3. Person 3. remānābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. remānem 2. Person 2. remānēs 3. Person 3. remānet | 1. Person 1. remānēmus 2. Person 2. remānētis 3. Person 3. remānent |
Imperfekt | 1. Person 1. remānārem 2. Person 2. remānārēs 3. Person 3. remānāret | 1. Person 1. remānārēmus 2. Person 2. remānārētis 3. Person 3. remānārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | remānā! | remānāte! |
Futur | 2. Person 2. remānāto! 3. Person 3. remānāto! | 2. Person 2. remānātōte! 3. Person 3. remānanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | remānāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | remānāns, remānantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | remānandī |
---|---|
Dativ | remānandō |
Akkusativ | ad remānandum |
Ablativ | remānandō |
Supinum
- |