recalere
<eō, re-calere, - 2.> poetischpoetP. Vergilius Maro Verg.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. recalēō 2. Person 2. recalēs 3. Person 3. recalēt | 1. Person 1. recalēmus 2. Person 2. recalētis 3. Person 3. recalēnt |
| Futur | 1. Person 1. recalēbō 2. Person 2. recalēbis 3. Person 3. recalēbit | 1. Person 1. recalēbimus 2. Person 2. recalēbitis 3. Person 3. recalēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. recalēbam 2. Person 2. recalēbās 3. Person 3. recalēbat | 1. Person 1. recalēbāmus 2. Person 2. recalēbātis 3. Person 3. recalēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. recaluī 2. Person 2. recaluisti 3. Person 3. recaluit | 1. Person 1. recaluimus 2. Person 2. recaluistis 3. Person 3. recaluērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. recaluerō 2. Person 2. recalueris 3. Person 3. recaluerit | 1. Person 1. recaluerimus 2. Person 2. recalueritis 3. Person 3. recaluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. recalueram 2. Person 2. recaluerās 3. Person 3. recaluerat | 1. Person 1. recaluerāmus 2. Person 2. recaluerātis 3. Person 3. recaluerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. recalēam 2. Person 2. recalēās 3. Person 3. recalēat | 1. Person 1. recalēāmus 2. Person 2. recalēātis 3. Person 3. recalēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. recalērem 2. Person 2. recalērēs 3. Person 3. recalēret | 1. Person 1. recalērēmus 2. Person 2. recalērētis 3. Person 3. recalērent |
| Perfekt | 1. Person 1. recaluerim 2. Person 2. recalueris 3. Person 3. recaluerit | 1. Person 1. recaluerimus 2. Person 2. recalueritis 3. Person 3. recaluerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. recaluissem 2. Person 2. recaluissēs 3. Person 3. recaluisset | 1. Person 1. recaluissēmus 2. Person 2. recaluissētis 3. Person 3. recaluissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | recalē! | recalēte! |
| Futur | 2. Person 2. recalēto! 3. Person 3. recalēto! | 2. Person 2. recalētōte! 3. Person 3. recalēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | recalēre |
| Perfekt | recaluisse |
| Futur | recalitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | recalēns, recalēntis |
| Futur | recalitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | recalēndī |
|---|---|
| Dativ | recalēndō |
| Akkusativ | ad recalēndum |
| Ablativ | recalēndō |
Supinum
| recalitum |