provulgare
<ō, āvī, ātum 1.>C. Suetonius Tranquillus Suet.Übersicht aller Übersetzungen
- öffentlich bekannt machenprō-vulgāreprō-vulgāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōvulgō 2. Person 2. prōvulgās 3. Person 3. prōvulgat | 1. Person 1. prōvulgāmus 2. Person 2. prōvulgātis 3. Person 3. prōvulgant |
Futur | 1. Person 1. prōvulgābō 2. Person 2. prōvulgābis 3. Person 3. prōvulgābit | 1. Person 1. prōvulgābimus 2. Person 2. prōvulgābitis 3. Person 3. prōvulgābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. prōvulgābam 2. Person 2. prōvulgābās 3. Person 3. prōvulgābat | 1. Person 1. prōvulgābāmus 2. Person 2. prōvulgābātis 3. Person 3. prōvulgābant |
Perfekt | 1. Person 1. prōvulgāvī 2. Person 2. prōvulgāvisti 3. Person 3. prōvulgāvit | 1. Person 1. prōvulgāvimus 2. Person 2. prōvulgāvistis 3. Person 3. prōvulgāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōvulgāverō 2. Person 2. prōvulgāveris 3. Person 3. prōvulgāverit | 1. Person 1. prōvulgāverimus 2. Person 2. prōvulgāveritis 3. Person 3. prōvulgāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōvulgāveram 2. Person 2. prōvulgāverās 3. Person 3. prōvulgāverat | 1. Person 1. prōvulgāverāmus 2. Person 2. prōvulgāverātis 3. Person 3. prōvulgāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōvulgem 2. Person 2. prōvulgēs 3. Person 3. prōvulget | 1. Person 1. prōvulgēmus 2. Person 2. prōvulgētis 3. Person 3. prōvulgent |
Imperfekt | 1. Person 1. prōvulgārem 2. Person 2. prōvulgārēs 3. Person 3. prōvulgāret | 1. Person 1. prōvulgārēmus 2. Person 2. prōvulgārētis 3. Person 3. prōvulgārent |
Perfekt | 1. Person 1. prōvulgāverim 2. Person 2. prōvulgāveris 3. Person 3. prōvulgāverit | 1. Person 1. prōvulgāverimus 2. Person 2. prōvulgāveritis 3. Person 3. prōvulgāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōvulgāvissem 2. Person 2. prōvulgāvissēs 3. Person 3. prōvulgāvisset | 1. Person 1. prōvulgāvissēmus 2. Person 2. prōvulgāvissētis 3. Person 3. prōvulgāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōvulgā! | prōvulgāte! |
Futur | 2. Person 2. prōvulgāto! 3. Person 3. prōvulgāto! | 2. Person 2. prōvulgātōte! 3. Person 3. prōvulganto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōvulgāre |
Perfekt | prōvulgāvisse |
Futur | prōvulgātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōvulgāns, prōvulgantis |
Futur | prōvulgātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | prōvulgandī |
---|---|
Dativ | prōvulgandō |
Akkusativ | ad prōvulgandum |
Ablativ | prōvulgandō |
Supinum
prōvulgātum |