provolare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōvolō 2. Person 2. prōvolās 3. Person 3. prōvolat | 1. Person 1. prōvolāmus 2. Person 2. prōvolātis 3. Person 3. prōvolant |
| Futur | 1. Person 1. prōvolābō 2. Person 2. prōvolābis 3. Person 3. prōvolābit | 1. Person 1. prōvolābimus 2. Person 2. prōvolābitis 3. Person 3. prōvolābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōvolābam 2. Person 2. prōvolābās 3. Person 3. prōvolābat | 1. Person 1. prōvolābāmus 2. Person 2. prōvolābātis 3. Person 3. prōvolābant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōvolāvī 2. Person 2. prōvolāvisti 3. Person 3. prōvolāvit | 1. Person 1. prōvolāvimus 2. Person 2. prōvolāvistis 3. Person 3. prōvolāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōvolāverō 2. Person 2. prōvolāveris 3. Person 3. prōvolāverit | 1. Person 1. prōvolāverimus 2. Person 2. prōvolāveritis 3. Person 3. prōvolāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōvolāveram 2. Person 2. prōvolāverās 3. Person 3. prōvolāverat | 1. Person 1. prōvolāverāmus 2. Person 2. prōvolāverātis 3. Person 3. prōvolāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōvolem 2. Person 2. prōvolēs 3. Person 3. prōvolet | 1. Person 1. prōvolēmus 2. Person 2. prōvolētis 3. Person 3. prōvolent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōvolārem 2. Person 2. prōvolārēs 3. Person 3. prōvolāret | 1. Person 1. prōvolārēmus 2. Person 2. prōvolārētis 3. Person 3. prōvolārent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōvolāverim 2. Person 2. prōvolāveris 3. Person 3. prōvolāverit | 1. Person 1. prōvolāverimus 2. Person 2. prōvolāveritis 3. Person 3. prōvolāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōvolāvissem 2. Person 2. prōvolāvissēs 3. Person 3. prōvolāvisset | 1. Person 1. prōvolāvissēmus 2. Person 2. prōvolāvissētis 3. Person 3. prōvolāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōvolā! | prōvolāte! |
| Futur | 2. Person 2. prōvolāto! 3. Person 3. prōvolāto! | 2. Person 2. prōvolātōte! 3. Person 3. prōvolanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōvolāre |
| Perfekt | prōvolāvisse |
| Futur | prōvolātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōvolāns, prōvolantis |
| Futur | prōvolātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōvolandī |
|---|---|
| Dativ | prōvolandō |
| Akkusativ | ad prōvolandum |
| Ablativ | prōvolandō |
Supinum
| prōvolātum |