proscindere
<scindō, scidī, scissum 3.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- abfällig kritisieren, verreißenprō-scindere figurativ, in übertragenem Sinnfigprō-scindere figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōscindō 2. Person 2. prōscindis 3. Person 3. prōscindit | 1. Person 1. prōscindimus 2. Person 2. prōscinditis 3. Person 3. prōscindunt |
| Futur | 1. Person 1. prōscindam 2. Person 2. prōscindes 3. Person 3. prōscindet | 1. Person 1. prōscindemus 2. Person 2. prōscindetis 3. Person 3. prōscindent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōscindebam 2. Person 2. prōscindebās 3. Person 3. prōscindebat | 1. Person 1. prōscindebāmus 2. Person 2. prōscindebātis 3. Person 3. prōscindebant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōscidī 2. Person 2. prōscidisti 3. Person 3. prōscidit | 1. Person 1. prōscidimus 2. Person 2. prōscidistis 3. Person 3. prōscidērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōsciderō 2. Person 2. prōscideris 3. Person 3. prōsciderit | 1. Person 1. prōsciderimus 2. Person 2. prōscideritis 3. Person 3. prōsciderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōscideram 2. Person 2. prōsciderās 3. Person 3. prōsciderat | 1. Person 1. prōsciderāmus 2. Person 2. prōsciderātis 3. Person 3. prōsciderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōscindam 2. Person 2. prōscindās 3. Person 3. prōscindat | 1. Person 1. prōscindāmus 2. Person 2. prōscindātis 3. Person 3. prōscindant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōscinderem 2. Person 2. prōscinderēs 3. Person 3. prōscinderet | 1. Person 1. prōscinderēmus 2. Person 2. prōscinderētis 3. Person 3. prōscinderent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōsciderim 2. Person 2. prōscideris 3. Person 3. prōsciderit | 1. Person 1. prōsciderimus 2. Person 2. prōscideritis 3. Person 3. prōsciderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōscidissem 2. Person 2. prōscidissēs 3. Person 3. prōscidisset | 1. Person 1. prōscidissēmus 2. Person 2. prōscidissētis 3. Person 3. prōscidissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōscinde! | prōscindite! |
| Futur | 2. Person 2. prōscindito! 3. Person 3. prōscindito! | 2. Person 2. prōscinditōte! 3. Person 3. prōscindunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōscindere |
| Perfekt | prōscidisse |
| Futur | prōscissūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōscindens, prōscindentis |
| Futur | prōscissūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōscindendī |
|---|---|
| Dativ | prōscindendō |
| Akkusativ | ad prōscindendum |
| Ablativ | prōscindendō |
Supinum
| prōscissum |