proruere
intransitives Verb v/i <ruō, ruī, rutum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōruō 2. Person 2. prōruis 3. Person 3. prōruit | 1. Person 1. prōruimus 2. Person 2. prōruitis 3. Person 3. prōruunt |
| Futur | 1. Person 1. prōruam 2. Person 2. prōrues 3. Person 3. prōruet | 1. Person 1. prōruemus 2. Person 2. prōruetis 3. Person 3. prōruent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōruebam 2. Person 2. prōruebās 3. Person 3. prōruebat | 1. Person 1. prōruebāmus 2. Person 2. prōruebātis 3. Person 3. prōruebant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōruī 2. Person 2. prōruisti 3. Person 3. prōruit | 1. Person 1. prōruimus 2. Person 2. prōruistis 3. Person 3. prōruērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōruerō 2. Person 2. prōrueris 3. Person 3. prōruerit | 1. Person 1. prōruerimus 2. Person 2. prōrueritis 3. Person 3. prōruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōrueram 2. Person 2. prōruerās 3. Person 3. prōruerat | 1. Person 1. prōruerāmus 2. Person 2. prōruerātis 3. Person 3. prōruerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōruam 2. Person 2. prōruās 3. Person 3. prōruat | 1. Person 1. prōruāmus 2. Person 2. prōruātis 3. Person 3. prōruant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōruerem 2. Person 2. prōruerēs 3. Person 3. prōrueret | 1. Person 1. prōruerēmus 2. Person 2. prōruerētis 3. Person 3. prōruerent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōruerim 2. Person 2. prōrueris 3. Person 3. prōruerit | 1. Person 1. prōruerimus 2. Person 2. prōrueritis 3. Person 3. prōruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōruissem 2. Person 2. prōruissēs 3. Person 3. prōruisset | 1. Person 1. prōruissēmus 2. Person 2. prōruissētis 3. Person 3. prōruissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōrue! | prōruite! |
| Futur | 2. Person 2. prōruito! 3. Person 3. prōruito! | 2. Person 2. prōruitōte! 3. Person 3. prōruunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōruere |
| Perfekt | prōruisse |
| Futur | prōrutūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōruens, prōruentis |
| Futur | prōrutūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōruendī |
|---|---|
| Dativ | prōruendō |
| Akkusativ | ad prōruendum |
| Ablativ | prōruendō |
Supinum
| prōrutum |
proruere
transitives Verb v/t <ruō, ruī, rutum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōruō 2. Person 2. prōruis 3. Person 3. prōruit | 1. Person 1. prōruimus 2. Person 2. prōruitis 3. Person 3. prōruunt |
| Futur | 1. Person 1. prōruam 2. Person 2. prōrues 3. Person 3. prōruet | 1. Person 1. prōruemus 2. Person 2. prōruetis 3. Person 3. prōruent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōruebam 2. Person 2. prōruebās 3. Person 3. prōruebat | 1. Person 1. prōruebāmus 2. Person 2. prōruebātis 3. Person 3. prōruebant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōruī 2. Person 2. prōruisti 3. Person 3. prōruit | 1. Person 1. prōruimus 2. Person 2. prōruistis 3. Person 3. prōruērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōruerō 2. Person 2. prōrueris 3. Person 3. prōruerit | 1. Person 1. prōruerimus 2. Person 2. prōrueritis 3. Person 3. prōruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōrueram 2. Person 2. prōruerās 3. Person 3. prōruerat | 1. Person 1. prōruerāmus 2. Person 2. prōruerātis 3. Person 3. prōruerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōruam 2. Person 2. prōruās 3. Person 3. prōruat | 1. Person 1. prōruāmus 2. Person 2. prōruātis 3. Person 3. prōruant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōruerem 2. Person 2. prōruerēs 3. Person 3. prōrueret | 1. Person 1. prōruerēmus 2. Person 2. prōruerētis 3. Person 3. prōruerent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōruerim 2. Person 2. prōrueris 3. Person 3. prōruerit | 1. Person 1. prōruerimus 2. Person 2. prōrueritis 3. Person 3. prōruerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōruissem 2. Person 2. prōruissēs 3. Person 3. prōruisset | 1. Person 1. prōruissēmus 2. Person 2. prōruissētis 3. Person 3. prōruissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōrue! | prōruite! |
| Futur | 2. Person 2. prōruito! 3. Person 3. prōruito! | 2. Person 2. prōruitōte! 3. Person 3. prōruunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōruere |
| Perfekt | prōruisse |
| Futur | prōrutūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōruens, prōruentis |
| Futur | prōrutūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōruendī |
|---|---|
| Dativ | prōruendō |
| Akkusativ | ad prōruendum |
| Ablativ | prōruendō |
Supinum
| prōrutum |