propitiare
<ō, āvī, ātum 1.> ||propitius|| (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. propitiō 2. Person 2. propitiās 3. Person 3. propitiat | 1. Person 1. propitiāmus 2. Person 2. propitiātis 3. Person 3. propitiant |
| Futur | 1. Person 1. propitiābō 2. Person 2. propitiābis 3. Person 3. propitiābit | 1. Person 1. propitiābimus 2. Person 2. propitiābitis 3. Person 3. propitiābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. propitiābam 2. Person 2. propitiābās 3. Person 3. propitiābat | 1. Person 1. propitiābāmus 2. Person 2. propitiābātis 3. Person 3. propitiābant |
| Perfekt | 1. Person 1. propitiāvī 2. Person 2. propitiāvisti 3. Person 3. propitiāvit | 1. Person 1. propitiāvimus 2. Person 2. propitiāvistis 3. Person 3. propitiāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. propitiāverō 2. Person 2. propitiāveris 3. Person 3. propitiāverit | 1. Person 1. propitiāverimus 2. Person 2. propitiāveritis 3. Person 3. propitiāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. propitiāveram 2. Person 2. propitiāverās 3. Person 3. propitiāverat | 1. Person 1. propitiāverāmus 2. Person 2. propitiāverātis 3. Person 3. propitiāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. propitiem 2. Person 2. propitiēs 3. Person 3. propitiet | 1. Person 1. propitiēmus 2. Person 2. propitiētis 3. Person 3. propitient |
| Imperfekt | 1. Person 1. propitiārem 2. Person 2. propitiārēs 3. Person 3. propitiāret | 1. Person 1. propitiārēmus 2. Person 2. propitiārētis 3. Person 3. propitiārent |
| Perfekt | 1. Person 1. propitiāverim 2. Person 2. propitiāveris 3. Person 3. propitiāverit | 1. Person 1. propitiāverimus 2. Person 2. propitiāveritis 3. Person 3. propitiāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. propitiāvissem 2. Person 2. propitiāvissēs 3. Person 3. propitiāvisset | 1. Person 1. propitiāvissēmus 2. Person 2. propitiāvissētis 3. Person 3. propitiāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | propitiā! | propitiāte! |
| Futur | 2. Person 2. propitiāto! 3. Person 3. propitiāto! | 2. Person 2. propitiātōte! 3. Person 3. propitianto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | propitiāre |
| Perfekt | propitiāvisse |
| Futur | propitiātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | propitiāns, propitiantis |
| Futur | propitiātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | propitiandī |
|---|---|
| Dativ | propitiandō |
| Akkusativ | ad propitiandum |
| Ablativ | propitiandō |
Supinum
| propitiātum |