prominere
<eō, uī, - 2.>Übersicht aller Übersetzungen
- hervorragen, hervortretenprō-minēre (nachklassischnachkl.) poetischpoetprō-minēre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- sich erstreckenprō-minēre figurativ, in übertragenem Sinnfigprō-minēre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōminēō 2. Person 2. prōminēs 3. Person 3. prōminēt | 1. Person 1. prōminēmus 2. Person 2. prōminētis 3. Person 3. prōminēnt |
| Futur | 1. Person 1. prōminēbō 2. Person 2. prōminēbis 3. Person 3. prōminēbit | 1. Person 1. prōminēbimus 2. Person 2. prōminēbitis 3. Person 3. prōminēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōminēbam 2. Person 2. prōminēbās 3. Person 3. prōminēbat | 1. Person 1. prōminēbāmus 2. Person 2. prōminēbātis 3. Person 3. prōminēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōminuī 2. Person 2. prōminuisti 3. Person 3. prōminuit | 1. Person 1. prōminuimus 2. Person 2. prōminuistis 3. Person 3. prōminuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōminuerō 2. Person 2. prōminueris 3. Person 3. prōminuerit | 1. Person 1. prōminuerimus 2. Person 2. prōminueritis 3. Person 3. prōminuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōminueram 2. Person 2. prōminuerās 3. Person 3. prōminuerat | 1. Person 1. prōminuerāmus 2. Person 2. prōminuerātis 3. Person 3. prōminuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōminēam 2. Person 2. prōminēās 3. Person 3. prōminēat | 1. Person 1. prōminēāmus 2. Person 2. prōminēātis 3. Person 3. prōminēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōminērem 2. Person 2. prōminērēs 3. Person 3. prōminēret | 1. Person 1. prōminērēmus 2. Person 2. prōminērētis 3. Person 3. prōminērent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōminuerim 2. Person 2. prōminueris 3. Person 3. prōminuerit | 1. Person 1. prōminuerimus 2. Person 2. prōminueritis 3. Person 3. prōminuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōminuissem 2. Person 2. prōminuissēs 3. Person 3. prōminuisset | 1. Person 1. prōminuissēmus 2. Person 2. prōminuissētis 3. Person 3. prōminuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōminē! | prōminēte! |
| Futur | 2. Person 2. prōminēto! 3. Person 3. prōminēto! | 2. Person 2. prōminētōte! 3. Person 3. prōminēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōminēre |
| Perfekt | prōminuisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōminēns, prōminēntis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | prōminēndī |
|---|---|
| Dativ | prōminēndō |
| Akkusativ | ad prōminēndum |
| Ablativ | prōminēndō |
Supinum
| - |