progignere
<gignō, genuī, genitum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōgignō 2. Person 2. prōgignis 3. Person 3. prōgignit | 1. Person 1. prōgignimus 2. Person 2. prōgignitis 3. Person 3. prōgignunt |
| Futur | 1. Person 1. prōgignam 2. Person 2. prōgignes 3. Person 3. prōgignet | 1. Person 1. prōgignemus 2. Person 2. prōgignetis 3. Person 3. prōgignent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōgignebam 2. Person 2. prōgignebās 3. Person 3. prōgignebat | 1. Person 1. prōgignebāmus 2. Person 2. prōgignebātis 3. Person 3. prōgignebant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōgenuī 2. Person 2. prōgenuisti 3. Person 3. prōgenuit | 1. Person 1. prōgenuimus 2. Person 2. prōgenuistis 3. Person 3. prōgenuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōgenuerō 2. Person 2. prōgenueris 3. Person 3. prōgenuerit | 1. Person 1. prōgenuerimus 2. Person 2. prōgenueritis 3. Person 3. prōgenuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōgenueram 2. Person 2. prōgenuerās 3. Person 3. prōgenuerat | 1. Person 1. prōgenuerāmus 2. Person 2. prōgenuerātis 3. Person 3. prōgenuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōgignam 2. Person 2. prōgignās 3. Person 3. prōgignat | 1. Person 1. prōgignāmus 2. Person 2. prōgignātis 3. Person 3. prōgignant |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōgignerem 2. Person 2. prōgignerēs 3. Person 3. prōgigneret | 1. Person 1. prōgignerēmus 2. Person 2. prōgignerētis 3. Person 3. prōgignerent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōgenuerim 2. Person 2. prōgenueris 3. Person 3. prōgenuerit | 1. Person 1. prōgenuerimus 2. Person 2. prōgenueritis 3. Person 3. prōgenuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōgenuissem 2. Person 2. prōgenuissēs 3. Person 3. prōgenuisset | 1. Person 1. prōgenuissēmus 2. Person 2. prōgenuissētis 3. Person 3. prōgenuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōgigne! | prōgignite! |
| Futur | 2. Person 2. prōgignito! 3. Person 3. prōgignito! | 2. Person 2. prōgignitōte! 3. Person 3. prōgignunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōgignere |
| Perfekt | prōgenuisse |
| Futur | prōgenitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōgignens, prōgignentis |
| Futur | prōgenitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōgignendī |
|---|---|
| Dativ | prōgignendō |
| Akkusativ | ad prōgignendum |
| Ablativ | prōgignendō |
Supinum
| prōgenitum |