proculcare
<ō, āvī, ātum 1.> ||calcare||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōculcō 2. Person 2. prōculcās 3. Person 3. prōculcat | 1. Person 1. prōculcāmus 2. Person 2. prōculcātis 3. Person 3. prōculcant |
| Futur | 1. Person 1. prōculcābō 2. Person 2. prōculcābis 3. Person 3. prōculcābit | 1. Person 1. prōculcābimus 2. Person 2. prōculcābitis 3. Person 3. prōculcābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōculcābam 2. Person 2. prōculcābās 3. Person 3. prōculcābat | 1. Person 1. prōculcābāmus 2. Person 2. prōculcābātis 3. Person 3. prōculcābant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōculcāvī 2. Person 2. prōculcāvisti 3. Person 3. prōculcāvit | 1. Person 1. prōculcāvimus 2. Person 2. prōculcāvistis 3. Person 3. prōculcāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōculcāverō 2. Person 2. prōculcāveris 3. Person 3. prōculcāverit | 1. Person 1. prōculcāverimus 2. Person 2. prōculcāveritis 3. Person 3. prōculcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōculcāveram 2. Person 2. prōculcāverās 3. Person 3. prōculcāverat | 1. Person 1. prōculcāverāmus 2. Person 2. prōculcāverātis 3. Person 3. prōculcāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōculcem 2. Person 2. prōculcēs 3. Person 3. prōculcet | 1. Person 1. prōculcēmus 2. Person 2. prōculcētis 3. Person 3. prōculcent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōculcārem 2. Person 2. prōculcārēs 3. Person 3. prōculcāret | 1. Person 1. prōculcārēmus 2. Person 2. prōculcārētis 3. Person 3. prōculcārent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōculcāverim 2. Person 2. prōculcāveris 3. Person 3. prōculcāverit | 1. Person 1. prōculcāverimus 2. Person 2. prōculcāveritis 3. Person 3. prōculcāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōculcāvissem 2. Person 2. prōculcāvissēs 3. Person 3. prōculcāvisset | 1. Person 1. prōculcāvissēmus 2. Person 2. prōculcāvissētis 3. Person 3. prōculcāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōculcā! | prōculcāte! |
| Futur | 2. Person 2. prōculcāto! 3. Person 3. prōculcāto! | 2. Person 2. prōculcātōte! 3. Person 3. prōculcanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōculcāre |
| Perfekt | prōculcāvisse |
| Futur | prōculcātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōculcāns, prōculcantis |
| Futur | prōculcātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | prōculcandī |
|---|---|
| Dativ | prōculcandō |
| Akkusativ | ad prōculcandum |
| Ablativ | prōculcandō |
Supinum
| prōculcātum |