procudere
<cūdō, cūdī, cūsum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- schmieden, hämmernprō-cūdere (nachklassischnachkl.)prō-cūdere (nachklassischnachkl.)
- formenprō-cūdere figurativ, in übertragenem Sinnfigprō-cūdere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- schaffenprō-cūdere T. Lucretius CarusLucr. figurativ, in übertragenem Sinnfigprō-cūdere T. Lucretius CarusLucr. figurativ, in übertragenem Sinnfig
- dolos procudereRänke schmiedendolos procudere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōcūdō 2. Person 2. prōcūdis 3. Person 3. prōcūdit | 1. Person 1. prōcūdimus 2. Person 2. prōcūditis 3. Person 3. prōcūdunt |
Futur | 1. Person 1. prōcūdam 2. Person 2. prōcūdes 3. Person 3. prōcūdet | 1. Person 1. prōcūdemus 2. Person 2. prōcūdetis 3. Person 3. prōcūdent |
Imperfekt | 1. Person 1. prōcūdebam 2. Person 2. prōcūdebās 3. Person 3. prōcūdebat | 1. Person 1. prōcūdebāmus 2. Person 2. prōcūdebātis 3. Person 3. prōcūdebant |
Perfekt | 1. Person 1. prōcūdī 2. Person 2. prōcūdisti 3. Person 3. prōcūdit | 1. Person 1. prōcūdimus 2. Person 2. prōcūdistis 3. Person 3. prōcūdērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōcūderō 2. Person 2. prōcūderis 3. Person 3. prōcūderit | 1. Person 1. prōcūderimus 2. Person 2. prōcūderitis 3. Person 3. prōcūderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōcūderam 2. Person 2. prōcūderās 3. Person 3. prōcūderat | 1. Person 1. prōcūderāmus 2. Person 2. prōcūderātis 3. Person 3. prōcūderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōcūdam 2. Person 2. prōcūdās 3. Person 3. prōcūdat | 1. Person 1. prōcūdāmus 2. Person 2. prōcūdātis 3. Person 3. prōcūdant |
Imperfekt | 1. Person 1. prōcūderem 2. Person 2. prōcūderēs 3. Person 3. prōcūderet | 1. Person 1. prōcūderēmus 2. Person 2. prōcūderētis 3. Person 3. prōcūderent |
Perfekt | 1. Person 1. prōcūderim 2. Person 2. prōcūderis 3. Person 3. prōcūderit | 1. Person 1. prōcūderimus 2. Person 2. prōcūderitis 3. Person 3. prōcūderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōcūdissem 2. Person 2. prōcūdissēs 3. Person 3. prōcūdisset | 1. Person 1. prōcūdissēmus 2. Person 2. prōcūdissētis 3. Person 3. prōcūdissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōcūde! | prōcūdite! |
Futur | 2. Person 2. prōcūdito! 3. Person 3. prōcūdito! | 2. Person 2. prōcūditōte! 3. Person 3. prōcūdunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōcūdere |
Perfekt | prōcūdisse |
Futur | prōcūsūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōcūdens, prōcūdentis |
Futur | prōcūsūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | prōcūdendī |
---|---|
Dativ | prōcūdendō |
Akkusativ | ad prōcūdendum |
Ablativ | prōcūdendō |
Supinum
prōcūsum |