procubare
<ō, uī, - 1.>P. Vergilius Maro Verg.Übersicht aller Übersetzungen
- hingestreckt daliegenprō-cubāreprō-cubāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōcubō 2. Person 2. prōcubās 3. Person 3. prōcubat | 1. Person 1. prōcubāmus 2. Person 2. prōcubātis 3. Person 3. prōcubant |
Futur | 1. Person 1. prōcubābō 2. Person 2. prōcubābis 3. Person 3. prōcubābit | 1. Person 1. prōcubābimus 2. Person 2. prōcubābitis 3. Person 3. prōcubābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. prōcubābam 2. Person 2. prōcubābās 3. Person 3. prōcubābat | 1. Person 1. prōcubābāmus 2. Person 2. prōcubābātis 3. Person 3. prōcubābant |
Perfekt | 1. Person 1. prōcubuī 2. Person 2. prōcubuisti 3. Person 3. prōcubuit | 1. Person 1. prōcubuimus 2. Person 2. prōcubuistis 3. Person 3. prōcubuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. prōcubuerō 2. Person 2. prōcubueris 3. Person 3. prōcubuerit | 1. Person 1. prōcubuerimus 2. Person 2. prōcubueritis 3. Person 3. prōcubuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōcubueram 2. Person 2. prōcubuerās 3. Person 3. prōcubuerat | 1. Person 1. prōcubuerāmus 2. Person 2. prōcubuerātis 3. Person 3. prōcubuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. prōcubem 2. Person 2. prōcubēs 3. Person 3. prōcubet | 1. Person 1. prōcubēmus 2. Person 2. prōcubētis 3. Person 3. prōcubent |
Imperfekt | 1. Person 1. prōcubārem 2. Person 2. prōcubārēs 3. Person 3. prōcubāret | 1. Person 1. prōcubārēmus 2. Person 2. prōcubārētis 3. Person 3. prōcubārent |
Perfekt | 1. Person 1. prōcubuerim 2. Person 2. prōcubueris 3. Person 3. prōcubuerit | 1. Person 1. prōcubuerimus 2. Person 2. prōcubueritis 3. Person 3. prōcubuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōcubuissem 2. Person 2. prōcubuissēs 3. Person 3. prōcubuisset | 1. Person 1. prōcubuissēmus 2. Person 2. prōcubuissētis 3. Person 3. prōcubuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | prōcubā! | prōcubāte! |
Futur | 2. Person 2. prōcubāto! 3. Person 3. prōcubāto! | 2. Person 2. prōcubātōte! 3. Person 3. prōcubanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | prōcubāre |
Perfekt | prōcubuisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | prōcubāns, prōcubantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | prōcubandī |
---|---|
Dativ | prōcubandō |
Akkusativ | ad prōcubandum |
Ablativ | prōcubandō |
Supinum
- |