procubare
<ō, uī, - 1.>P. Vergilius Maro Verg.Übersicht aller Übersetzungen
- hingestreckt daliegenprō-cubāreprō-cubāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōcubō 2. Person 2. prōcubās 3. Person 3. prōcubat | 1. Person 1. prōcubāmus 2. Person 2. prōcubātis 3. Person 3. prōcubant |
| Futur | 1. Person 1. prōcubābō 2. Person 2. prōcubābis 3. Person 3. prōcubābit | 1. Person 1. prōcubābimus 2. Person 2. prōcubābitis 3. Person 3. prōcubābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōcubābam 2. Person 2. prōcubābās 3. Person 3. prōcubābat | 1. Person 1. prōcubābāmus 2. Person 2. prōcubābātis 3. Person 3. prōcubābant |
| Perfekt | 1. Person 1. prōcubuī 2. Person 2. prōcubuisti 3. Person 3. prōcubuit | 1. Person 1. prōcubuimus 2. Person 2. prōcubuistis 3. Person 3. prōcubuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. prōcubuerō 2. Person 2. prōcubueris 3. Person 3. prōcubuerit | 1. Person 1. prōcubuerimus 2. Person 2. prōcubueritis 3. Person 3. prōcubuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōcubueram 2. Person 2. prōcubuerās 3. Person 3. prōcubuerat | 1. Person 1. prōcubuerāmus 2. Person 2. prōcubuerātis 3. Person 3. prōcubuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. prōcubem 2. Person 2. prōcubēs 3. Person 3. prōcubet | 1. Person 1. prōcubēmus 2. Person 2. prōcubētis 3. Person 3. prōcubent |
| Imperfekt | 1. Person 1. prōcubārem 2. Person 2. prōcubārēs 3. Person 3. prōcubāret | 1. Person 1. prōcubārēmus 2. Person 2. prōcubārētis 3. Person 3. prōcubārent |
| Perfekt | 1. Person 1. prōcubuerim 2. Person 2. prōcubueris 3. Person 3. prōcubuerit | 1. Person 1. prōcubuerimus 2. Person 2. prōcubueritis 3. Person 3. prōcubuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. prōcubuissem 2. Person 2. prōcubuissēs 3. Person 3. prōcubuisset | 1. Person 1. prōcubuissēmus 2. Person 2. prōcubuissētis 3. Person 3. prōcubuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | prōcubā! | prōcubāte! |
| Futur | 2. Person 2. prōcubāto! 3. Person 3. prōcubāto! | 2. Person 2. prōcubātōte! 3. Person 3. prōcubanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | prōcubāre |
| Perfekt | prōcubuisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | prōcubāns, prōcubantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | prōcubandī |
|---|---|
| Dativ | prōcubandō |
| Akkusativ | ad prōcubandum |
| Ablativ | prōcubandō |
Supinum
| - |