praevolare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praevolō 2. Person 2. praevolās 3. Person 3. praevolat | 1. Person 1. praevolāmus 2. Person 2. praevolātis 3. Person 3. praevolant |
| Futur | 1. Person 1. praevolābō 2. Person 2. praevolābis 3. Person 3. praevolābit | 1. Person 1. praevolābimus 2. Person 2. praevolābitis 3. Person 3. praevolābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praevolābam 2. Person 2. praevolābās 3. Person 3. praevolābat | 1. Person 1. praevolābāmus 2. Person 2. praevolābātis 3. Person 3. praevolābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praevolāvī 2. Person 2. praevolāvisti 3. Person 3. praevolāvit | 1. Person 1. praevolāvimus 2. Person 2. praevolāvistis 3. Person 3. praevolāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praevolāverō 2. Person 2. praevolāveris 3. Person 3. praevolāverit | 1. Person 1. praevolāverimus 2. Person 2. praevolāveritis 3. Person 3. praevolāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praevolāveram 2. Person 2. praevolāverās 3. Person 3. praevolāverat | 1. Person 1. praevolāverāmus 2. Person 2. praevolāverātis 3. Person 3. praevolāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praevolem 2. Person 2. praevolēs 3. Person 3. praevolet | 1. Person 1. praevolēmus 2. Person 2. praevolētis 3. Person 3. praevolent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praevolārem 2. Person 2. praevolārēs 3. Person 3. praevolāret | 1. Person 1. praevolārēmus 2. Person 2. praevolārētis 3. Person 3. praevolārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praevolāverim 2. Person 2. praevolāveris 3. Person 3. praevolāverit | 1. Person 1. praevolāverimus 2. Person 2. praevolāveritis 3. Person 3. praevolāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praevolāvissem 2. Person 2. praevolāvissēs 3. Person 3. praevolāvisset | 1. Person 1. praevolāvissēmus 2. Person 2. praevolāvissētis 3. Person 3. praevolāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praevolā! | praevolāte! |
| Futur | 2. Person 2. praevolāto! 3. Person 3. praevolāto! | 2. Person 2. praevolātōte! 3. Person 3. praevolanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praevolāre |
| Perfekt | praevolāvisse |
| Futur | praevolātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praevolāns, praevolantis |
| Futur | praevolātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praevolandī |
|---|---|
| Dativ | praevolandō |
| Akkusativ | ad praevolandum |
| Ablativ | praevolandō |
Supinum
| praevolātum |