praevitiare
<ō, prae-vitiare, - 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praevitiō 2. Person 2. praevitiās 3. Person 3. praevitiat | 1. Person 1. praevitiāmus 2. Person 2. praevitiātis 3. Person 3. praevitiant |
Futur | 1. Person 1. praevitiābō 2. Person 2. praevitiābis 3. Person 3. praevitiābit | 1. Person 1. praevitiābimus 2. Person 2. praevitiābitis 3. Person 3. praevitiābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. praevitiābam 2. Person 2. praevitiābās 3. Person 3. praevitiābat | 1. Person 1. praevitiābāmus 2. Person 2. praevitiābātis 3. Person 3. praevitiābant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praevitiem 2. Person 2. praevitiēs 3. Person 3. praevitiet | 1. Person 1. praevitiēmus 2. Person 2. praevitiētis 3. Person 3. praevitient |
Imperfekt | 1. Person 1. praevitiārem 2. Person 2. praevitiārēs 3. Person 3. praevitiāret | 1. Person 1. praevitiārēmus 2. Person 2. praevitiārētis 3. Person 3. praevitiārent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praevitiā! | praevitiāte! |
Futur | 2. Person 2. praevitiāto! 3. Person 3. praevitiāto! | 2. Person 2. praevitiātōte! 3. Person 3. praevitianto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praevitiāre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praevitiāns, praevitiantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | praevitiandī |
---|---|
Dativ | praevitiandō |
Akkusativ | ad praevitiandum |
Ablativ | praevitiandō |
Supinum
- |