praetruncare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- vorn abhauenprae-truncāreprae-truncāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praetruncō 2. Person 2. praetruncās 3. Person 3. praetruncat | 1. Person 1. praetruncāmus 2. Person 2. praetruncātis 3. Person 3. praetruncant |
Futur | 1. Person 1. praetruncābō 2. Person 2. praetruncābis 3. Person 3. praetruncābit | 1. Person 1. praetruncābimus 2. Person 2. praetruncābitis 3. Person 3. praetruncābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. praetruncābam 2. Person 2. praetruncābās 3. Person 3. praetruncābat | 1. Person 1. praetruncābāmus 2. Person 2. praetruncābātis 3. Person 3. praetruncābant |
Perfekt | 1. Person 1. praetruncāvī 2. Person 2. praetruncāvisti 3. Person 3. praetruncāvit | 1. Person 1. praetruncāvimus 2. Person 2. praetruncāvistis 3. Person 3. praetruncāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praetruncāverō 2. Person 2. praetruncāveris 3. Person 3. praetruncāverit | 1. Person 1. praetruncāverimus 2. Person 2. praetruncāveritis 3. Person 3. praetruncāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praetruncāveram 2. Person 2. praetruncāverās 3. Person 3. praetruncāverat | 1. Person 1. praetruncāverāmus 2. Person 2. praetruncāverātis 3. Person 3. praetruncāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praetruncem 2. Person 2. praetruncēs 3. Person 3. praetruncet | 1. Person 1. praetruncēmus 2. Person 2. praetruncētis 3. Person 3. praetruncent |
Imperfekt | 1. Person 1. praetruncārem 2. Person 2. praetruncārēs 3. Person 3. praetruncāret | 1. Person 1. praetruncārēmus 2. Person 2. praetruncārētis 3. Person 3. praetruncārent |
Perfekt | 1. Person 1. praetruncāverim 2. Person 2. praetruncāveris 3. Person 3. praetruncāverit | 1. Person 1. praetruncāverimus 2. Person 2. praetruncāveritis 3. Person 3. praetruncāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praetruncāvissem 2. Person 2. praetruncāvissēs 3. Person 3. praetruncāvisset | 1. Person 1. praetruncāvissēmus 2. Person 2. praetruncāvissētis 3. Person 3. praetruncāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praetruncā! | praetruncāte! |
Futur | 2. Person 2. praetruncāto! 3. Person 3. praetruncāto! | 2. Person 2. praetruncātōte! 3. Person 3. praetruncanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praetruncāre |
Perfekt | praetruncāvisse |
Futur | praetruncātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praetruncāns, praetruncantis |
Futur | praetruncātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | praetruncandī |
---|---|
Dativ | praetruncandō |
Akkusativ | ad praetruncandum |
Ablativ | praetruncandō |
Supinum
praetruncātum |