Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praetorquēō 2. Person 2. praetorquēs 3. Person 3. praetorquēt | 1. Person 1. praetorquēmus 2. Person 2. praetorquētis 3. Person 3. praetorquēnt |
| Futur | 1. Person 1. praetorquēbō 2. Person 2. praetorquēbis 3. Person 3. praetorquēbit | 1. Person 1. praetorquēbimus 2. Person 2. praetorquēbitis 3. Person 3. praetorquēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praetorquēbam 2. Person 2. praetorquēbās 3. Person 3. praetorquēbat | 1. Person 1. praetorquēbāmus 2. Person 2. praetorquēbātis 3. Person 3. praetorquēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. praetorsī 2. Person 2. praetorsisti 3. Person 3. praetorsit | 1. Person 1. praetorsimus 2. Person 2. praetorsistis 3. Person 3. praetorsērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praetorserō 2. Person 2. praetorseris 3. Person 3. praetorserit | 1. Person 1. praetorserimus 2. Person 2. praetorseritis 3. Person 3. praetorserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praetorseram 2. Person 2. praetorserās 3. Person 3. praetorserat | 1. Person 1. praetorserāmus 2. Person 2. praetorserātis 3. Person 3. praetorserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praetorquēam 2. Person 2. praetorquēās 3. Person 3. praetorquēat | 1. Person 1. praetorquēāmus 2. Person 2. praetorquēātis 3. Person 3. praetorquēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. praetorquērem 2. Person 2. praetorquērēs 3. Person 3. praetorquēret | 1. Person 1. praetorquērēmus 2. Person 2. praetorquērētis 3. Person 3. praetorquērent |
| Perfekt | 1. Person 1. praetorserim 2. Person 2. praetorseris 3. Person 3. praetorserit | 1. Person 1. praetorserimus 2. Person 2. praetorseritis 3. Person 3. praetorserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praetorsissem 2. Person 2. praetorsissēs 3. Person 3. praetorsisset | 1. Person 1. praetorsissēmus 2. Person 2. praetorsissētis 3. Person 3. praetorsissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praetorquē! | praetorquēte! |
| Futur | 2. Person 2. praetorquēto! 3. Person 3. praetorquēto! | 2. Person 2. praetorquētōte! 3. Person 3. praetorquēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praetorquēre |
| Perfekt | praetorsisse |
| Futur | praetortūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praetorquēns, praetorquēntis |
| Futur | praetortūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praetorquēndī |
|---|---|
| Dativ | praetorquēndō |
| Akkusativ | ad praetorquēndum |
| Ablativ | praetorquēndō |
Supinum
| praetortum |