praesciscere
<scīscō, scīvī/sciī, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praescīscō 2. Person 2. praescīscis 3. Person 3. praescīscit | 1. Person 1. praescīscimus 2. Person 2. praescīscitis 3. Person 3. praescīscunt |
Futur | 1. Person 1. praescīscam 2. Person 2. praescīsces 3. Person 3. praescīscet | 1. Person 1. praescīscemus 2. Person 2. praescīscetis 3. Person 3. praescīscent |
Imperfekt | 1. Person 1. praescīscebam 2. Person 2. praescīscebās 3. Person 3. praescīscebat | 1. Person 1. praescīscebāmus 2. Person 2. praescīscebātis 3. Person 3. praescīscebant |
Perfekt | 1. Person 1. praescīvī 2. Person 2. praescīvisti 3. Person 3. praescīvit | 1. Person 1. praescīvimus 2. Person 2. praescīvistis 3. Person 3. praescīvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praescīverō 2. Person 2. praescīveris 3. Person 3. praescīverit | 1. Person 1. praescīverimus 2. Person 2. praescīveritis 3. Person 3. praescīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praescīveram 2. Person 2. praescīverās 3. Person 3. praescīverat | 1. Person 1. praescīverāmus 2. Person 2. praescīverātis 3. Person 3. praescīverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praescīscam 2. Person 2. praescīscās 3. Person 3. praescīscat | 1. Person 1. praescīscāmus 2. Person 2. praescīscātis 3. Person 3. praescīscant |
Imperfekt | 1. Person 1. praescīscerem 2. Person 2. praescīscerēs 3. Person 3. praescīsceret | 1. Person 1. praescīscerēmus 2. Person 2. praescīscerētis 3. Person 3. praescīscerent |
Perfekt | 1. Person 1. praescīverim 2. Person 2. praescīveris 3. Person 3. praescīverit | 1. Person 1. praescīverimus 2. Person 2. praescīveritis 3. Person 3. praescīverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praescīvissem 2. Person 2. praescīvissēs 3. Person 3. praescīvisset | 1. Person 1. praescīvissēmus 2. Person 2. praescīvissētis 3. Person 3. praescīvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praescīsce! | praescīscite! |
Futur | 2. Person 2. praescīscito! 3. Person 3. praescīscito! | 2. Person 2. praescīscitōte! 3. Person 3. praescīscunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praescīscere |
Perfekt | praescīvisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praescīscens, praescīscentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | praescīscendī |
---|---|
Dativ | praescīscendō |
Akkusativ | ad praescīscendum |
Ablativ | praescīscendō |
Supinum
- |