praenarrare
<ō, āvī, ātum 1.>P. Terentius Afer Ter.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praenarrō 2. Person 2. praenarrās 3. Person 3. praenarrat | 1. Person 1. praenarrāmus 2. Person 2. praenarrātis 3. Person 3. praenarrant |
| Futur | 1. Person 1. praenarrābō 2. Person 2. praenarrābis 3. Person 3. praenarrābit | 1. Person 1. praenarrābimus 2. Person 2. praenarrābitis 3. Person 3. praenarrābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praenarrābam 2. Person 2. praenarrābās 3. Person 3. praenarrābat | 1. Person 1. praenarrābāmus 2. Person 2. praenarrābātis 3. Person 3. praenarrābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praenarrāvī 2. Person 2. praenarrāvisti 3. Person 3. praenarrāvit | 1. Person 1. praenarrāvimus 2. Person 2. praenarrāvistis 3. Person 3. praenarrāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praenarrāverō 2. Person 2. praenarrāveris 3. Person 3. praenarrāverit | 1. Person 1. praenarrāverimus 2. Person 2. praenarrāveritis 3. Person 3. praenarrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praenarrāveram 2. Person 2. praenarrāverās 3. Person 3. praenarrāverat | 1. Person 1. praenarrāverāmus 2. Person 2. praenarrāverātis 3. Person 3. praenarrāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praenarrem 2. Person 2. praenarrēs 3. Person 3. praenarret | 1. Person 1. praenarrēmus 2. Person 2. praenarrētis 3. Person 3. praenarrent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praenarrārem 2. Person 2. praenarrārēs 3. Person 3. praenarrāret | 1. Person 1. praenarrārēmus 2. Person 2. praenarrārētis 3. Person 3. praenarrārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praenarrāverim 2. Person 2. praenarrāveris 3. Person 3. praenarrāverit | 1. Person 1. praenarrāverimus 2. Person 2. praenarrāveritis 3. Person 3. praenarrāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praenarrāvissem 2. Person 2. praenarrāvissēs 3. Person 3. praenarrāvisset | 1. Person 1. praenarrāvissēmus 2. Person 2. praenarrāvissētis 3. Person 3. praenarrāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praenarrā! | praenarrāte! |
| Futur | 2. Person 2. praenarrāto! 3. Person 3. praenarrāto! | 2. Person 2. praenarrātōte! 3. Person 3. praenarranto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praenarrāre |
| Perfekt | praenarrāvisse |
| Futur | praenarrātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praenarrāns, praenarrantis |
| Futur | praenarrātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praenarrandī |
|---|---|
| Dativ | praenarrandō |
| Akkusativ | ad praenarrandum |
| Ablativ | praenarrandō |
Supinum
| praenarrātum |
