Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praemollīō 2. Person 2. praemollīs 3. Person 3. praemollīt | 1. Person 1. praemollīmus 2. Person 2. praemollītis 3. Person 3. praemollīunt |
| Futur | 1. Person 1. praemollīam 2. Person 2. praemollīes 3. Person 3. praemollīet | 1. Person 1. praemollīemus 2. Person 2. praemollīetis 3. Person 3. praemollīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praemollīebam 2. Person 2. praemollīebās 3. Person 3. praemollīebat | 1. Person 1. praemollīebāmus 2. Person 2. praemollīebātis 3. Person 3. praemollīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. praemollīvī 2. Person 2. praemollīvisti 3. Person 3. praemollīvit | 1. Person 1. praemollīvimus 2. Person 2. praemollīvistis 3. Person 3. praemollīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praemollīverō 2. Person 2. praemollīveris 3. Person 3. praemollīverit | 1. Person 1. praemollīverimus 2. Person 2. praemollīveritis 3. Person 3. praemollīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praemollīveram 2. Person 2. praemollīverās 3. Person 3. praemollīverat | 1. Person 1. praemollīverāmus 2. Person 2. praemollīverātis 3. Person 3. praemollīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praemollīam 2. Person 2. praemollīās 3. Person 3. praemollīat | 1. Person 1. praemollīāmus 2. Person 2. praemollīātis 3. Person 3. praemollīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. praemollīrem 2. Person 2. praemollīrēs 3. Person 3. praemollīret | 1. Person 1. praemollīrēmus 2. Person 2. praemollīrētis 3. Person 3. praemollīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. praemollīverim 2. Person 2. praemollīveris 3. Person 3. praemollīverit | 1. Person 1. praemollīverimus 2. Person 2. praemollīveritis 3. Person 3. praemollīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praemollīvissem 2. Person 2. praemollīvissēs 3. Person 3. praemollīvisset | 1. Person 1. praemollīvissēmus 2. Person 2. praemollīvissētis 3. Person 3. praemollīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praemollī! | praemollīte! |
| Futur | 2. Person 2. praemollīto! 3. Person 3. praemollīto! | 2. Person 2. praemollītōte! 3. Person 3. praemollīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praemollīre |
| Perfekt | praemollīvisse |
| Futur | praemollītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praemollīens, praemollīentis |
| Futur | praemollītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praemollīendī |
|---|---|
| Dativ | praemollīendō |
| Akkusativ | ad praemollīendum |
| Ablativ | praemollīendō |
Supinum
| praemollītum |