praemandare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praemandō 2. Person 2. praemandās 3. Person 3. praemandat | 1. Person 1. praemandāmus 2. Person 2. praemandātis 3. Person 3. praemandant |
Futur | 1. Person 1. praemandābō 2. Person 2. praemandābis 3. Person 3. praemandābit | 1. Person 1. praemandābimus 2. Person 2. praemandābitis 3. Person 3. praemandābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. praemandābam 2. Person 2. praemandābās 3. Person 3. praemandābat | 1. Person 1. praemandābāmus 2. Person 2. praemandābātis 3. Person 3. praemandābant |
Perfekt | 1. Person 1. praemandāvī 2. Person 2. praemandāvisti 3. Person 3. praemandāvit | 1. Person 1. praemandāvimus 2. Person 2. praemandāvistis 3. Person 3. praemandāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praemandāverō 2. Person 2. praemandāveris 3. Person 3. praemandāverit | 1. Person 1. praemandāverimus 2. Person 2. praemandāveritis 3. Person 3. praemandāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praemandāveram 2. Person 2. praemandāverās 3. Person 3. praemandāverat | 1. Person 1. praemandāverāmus 2. Person 2. praemandāverātis 3. Person 3. praemandāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praemandem 2. Person 2. praemandēs 3. Person 3. praemandet | 1. Person 1. praemandēmus 2. Person 2. praemandētis 3. Person 3. praemandent |
Imperfekt | 1. Person 1. praemandārem 2. Person 2. praemandārēs 3. Person 3. praemandāret | 1. Person 1. praemandārēmus 2. Person 2. praemandārētis 3. Person 3. praemandārent |
Perfekt | 1. Person 1. praemandāverim 2. Person 2. praemandāveris 3. Person 3. praemandāverit | 1. Person 1. praemandāverimus 2. Person 2. praemandāveritis 3. Person 3. praemandāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praemandāvissem 2. Person 2. praemandāvissēs 3. Person 3. praemandāvisset | 1. Person 1. praemandāvissēmus 2. Person 2. praemandāvissētis 3. Person 3. praemandāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praemandā! | praemandāte! |
Futur | 2. Person 2. praemandāto! 3. Person 3. praemandāto! | 2. Person 2. praemandātōte! 3. Person 3. praemandanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praemandāre |
Perfekt | praemandāvisse |
Futur | praemandātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praemandāns, praemandantis |
Futur | praemandātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | praemandandī |
---|---|
Dativ | praemandandō |
Akkusativ | ad praemandandum |
Ablativ | praemandandō |
Supinum
praemandātum |