praeiuvare
<iuvō, iūvī, - 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- vorher unterstützenprae-iuvāreprae-iuvāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praeiuvō 2. Person 2. praeiuvās 3. Person 3. praeiuvat | 1. Person 1. praeiuvāmus 2. Person 2. praeiuvātis 3. Person 3. praeiuvant |
| Futur | 1. Person 1. praeiuvābō 2. Person 2. praeiuvābis 3. Person 3. praeiuvābit | 1. Person 1. praeiuvābimus 2. Person 2. praeiuvābitis 3. Person 3. praeiuvābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praeiuvābam 2. Person 2. praeiuvābās 3. Person 3. praeiuvābat | 1. Person 1. praeiuvābāmus 2. Person 2. praeiuvābātis 3. Person 3. praeiuvābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praeiuvī 2. Person 2. praeiuvisti 3. Person 3. praeiuvit | 1. Person 1. praeiuvimus 2. Person 2. praeiuvistis 3. Person 3. praeiuvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praeiuverō 2. Person 2. praeiuveris 3. Person 3. praeiuverit | 1. Person 1. praeiuverimus 2. Person 2. praeiuveritis 3. Person 3. praeiuverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praeiuveram 2. Person 2. praeiuverās 3. Person 3. praeiuverat | 1. Person 1. praeiuverāmus 2. Person 2. praeiuverātis 3. Person 3. praeiuverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praeiuvem 2. Person 2. praeiuvēs 3. Person 3. praeiuvet | 1. Person 1. praeiuvēmus 2. Person 2. praeiuvētis 3. Person 3. praeiuvent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praeiuvārem 2. Person 2. praeiuvārēs 3. Person 3. praeiuvāret | 1. Person 1. praeiuvārēmus 2. Person 2. praeiuvārētis 3. Person 3. praeiuvārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praeiuverim 2. Person 2. praeiuveris 3. Person 3. praeiuverit | 1. Person 1. praeiuverimus 2. Person 2. praeiuveritis 3. Person 3. praeiuverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praeiuvissem 2. Person 2. praeiuvissēs 3. Person 3. praeiuvisset | 1. Person 1. praeiuvissēmus 2. Person 2. praeiuvissētis 3. Person 3. praeiuvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praeiuvā! | praeiuvāte! |
| Futur | 2. Person 2. praeiuvāto! 3. Person 3. praeiuvāto! | 2. Person 2. praeiuvātōte! 3. Person 3. praeiuvanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praeiuvāre |
| Perfekt | praeiuvisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praeiuvāns, praeiuvantis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | praeiuvandī |
|---|---|
| Dativ | praeiuvandō |
| Akkusativ | ad praeiuvandum |
| Ablativ | praeiuvandō |
Supinum
| - |