praehibere
<eō, uī, itum 2.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- prae-hibēre → siehe „praebēre“prae-hibēre → siehe „praebēre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praehibēō 2. Person 2. praehibēs 3. Person 3. praehibēt | 1. Person 1. praehibēmus 2. Person 2. praehibētis 3. Person 3. praehibēnt |
Futur | 1. Person 1. praehibēbō 2. Person 2. praehibēbis 3. Person 3. praehibēbit | 1. Person 1. praehibēbimus 2. Person 2. praehibēbitis 3. Person 3. praehibēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. praehibēbam 2. Person 2. praehibēbās 3. Person 3. praehibēbat | 1. Person 1. praehibēbāmus 2. Person 2. praehibēbātis 3. Person 3. praehibēbant |
Perfekt | 1. Person 1. praehibuī 2. Person 2. praehibuisti 3. Person 3. praehibuit | 1. Person 1. praehibuimus 2. Person 2. praehibuistis 3. Person 3. praehibuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praehibuerō 2. Person 2. praehibueris 3. Person 3. praehibuerit | 1. Person 1. praehibuerimus 2. Person 2. praehibueritis 3. Person 3. praehibuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praehibueram 2. Person 2. praehibuerās 3. Person 3. praehibuerat | 1. Person 1. praehibuerāmus 2. Person 2. praehibuerātis 3. Person 3. praehibuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praehibēam 2. Person 2. praehibēās 3. Person 3. praehibēat | 1. Person 1. praehibēāmus 2. Person 2. praehibēātis 3. Person 3. praehibēant |
Imperfekt | 1. Person 1. praehibērem 2. Person 2. praehibērēs 3. Person 3. praehibēret | 1. Person 1. praehibērēmus 2. Person 2. praehibērētis 3. Person 3. praehibērent |
Perfekt | 1. Person 1. praehibuerim 2. Person 2. praehibueris 3. Person 3. praehibuerit | 1. Person 1. praehibuerimus 2. Person 2. praehibueritis 3. Person 3. praehibuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praehibuissem 2. Person 2. praehibuissēs 3. Person 3. praehibuisset | 1. Person 1. praehibuissēmus 2. Person 2. praehibuissētis 3. Person 3. praehibuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praehibē! | praehibēte! |
Futur | 2. Person 2. praehibēto! 3. Person 3. praehibēto! | 2. Person 2. praehibētōte! 3. Person 3. praehibēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praehibēre |
Perfekt | praehibuisse |
Futur | praehibitūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praehibēns, praehibēntis |
Futur | praehibitūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | praehibēndī |
---|---|
Dativ | praehibēndō |
Akkusativ | ad praehibēndum |
Ablativ | praehibēndō |
Supinum
praehibitum |