praegravare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- sehr belasten, sehr beschwerenprae-gravāreprae-gravāre
- niederdrücken, belästigenprae-gravāre figurativ, in übertragenem Sinnfigprae-gravāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- verdunkelnprae-gravāre figurativ, in übertragenem Sinnfigprae-gravāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praegravō 2. Person 2. praegravās 3. Person 3. praegravat | 1. Person 1. praegravāmus 2. Person 2. praegravātis 3. Person 3. praegravant |
| Futur | 1. Person 1. praegravābō 2. Person 2. praegravābis 3. Person 3. praegravābit | 1. Person 1. praegravābimus 2. Person 2. praegravābitis 3. Person 3. praegravābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praegravābam 2. Person 2. praegravābās 3. Person 3. praegravābat | 1. Person 1. praegravābāmus 2. Person 2. praegravābātis 3. Person 3. praegravābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praegravāvī 2. Person 2. praegravāvisti 3. Person 3. praegravāvit | 1. Person 1. praegravāvimus 2. Person 2. praegravāvistis 3. Person 3. praegravāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praegravāverō 2. Person 2. praegravāveris 3. Person 3. praegravāverit | 1. Person 1. praegravāverimus 2. Person 2. praegravāveritis 3. Person 3. praegravāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praegravāveram 2. Person 2. praegravāverās 3. Person 3. praegravāverat | 1. Person 1. praegravāverāmus 2. Person 2. praegravāverātis 3. Person 3. praegravāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praegravem 2. Person 2. praegravēs 3. Person 3. praegravet | 1. Person 1. praegravēmus 2. Person 2. praegravētis 3. Person 3. praegravent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praegravārem 2. Person 2. praegravārēs 3. Person 3. praegravāret | 1. Person 1. praegravārēmus 2. Person 2. praegravārētis 3. Person 3. praegravārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praegravāverim 2. Person 2. praegravāveris 3. Person 3. praegravāverit | 1. Person 1. praegravāverimus 2. Person 2. praegravāveritis 3. Person 3. praegravāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praegravāvissem 2. Person 2. praegravāvissēs 3. Person 3. praegravāvisset | 1. Person 1. praegravāvissēmus 2. Person 2. praegravāvissētis 3. Person 3. praegravāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praegravā! | praegravāte! |
| Futur | 2. Person 2. praegravāto! 3. Person 3. praegravāto! | 2. Person 2. praegravātōte! 3. Person 3. praegravanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praegravāre |
| Perfekt | praegravāvisse |
| Futur | praegravātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praegravāns, praegravantis |
| Futur | praegravātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praegravandī |
|---|---|
| Dativ | praegravandō |
| Akkusativ | ad praegravandum |
| Ablativ | praegravandō |
Supinum
| praegravātum |
praegravare
intransitives Verb v/i <ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- überwiegen, das Übergewicht habenprae-gravāreprae-gravāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praegravō 2. Person 2. praegravās 3. Person 3. praegravat | 1. Person 1. praegravāmus 2. Person 2. praegravātis 3. Person 3. praegravant |
| Futur | 1. Person 1. praegravābō 2. Person 2. praegravābis 3. Person 3. praegravābit | 1. Person 1. praegravābimus 2. Person 2. praegravābitis 3. Person 3. praegravābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praegravābam 2. Person 2. praegravābās 3. Person 3. praegravābat | 1. Person 1. praegravābāmus 2. Person 2. praegravābātis 3. Person 3. praegravābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praegravāvī 2. Person 2. praegravāvisti 3. Person 3. praegravāvit | 1. Person 1. praegravāvimus 2. Person 2. praegravāvistis 3. Person 3. praegravāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praegravāverō 2. Person 2. praegravāveris 3. Person 3. praegravāverit | 1. Person 1. praegravāverimus 2. Person 2. praegravāveritis 3. Person 3. praegravāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praegravāveram 2. Person 2. praegravāverās 3. Person 3. praegravāverat | 1. Person 1. praegravāverāmus 2. Person 2. praegravāverātis 3. Person 3. praegravāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praegravem 2. Person 2. praegravēs 3. Person 3. praegravet | 1. Person 1. praegravēmus 2. Person 2. praegravētis 3. Person 3. praegravent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praegravārem 2. Person 2. praegravārēs 3. Person 3. praegravāret | 1. Person 1. praegravārēmus 2. Person 2. praegravārētis 3. Person 3. praegravārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praegravāverim 2. Person 2. praegravāveris 3. Person 3. praegravāverit | 1. Person 1. praegravāverimus 2. Person 2. praegravāveritis 3. Person 3. praegravāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praegravāvissem 2. Person 2. praegravāvissēs 3. Person 3. praegravāvisset | 1. Person 1. praegravāvissēmus 2. Person 2. praegravāvissētis 3. Person 3. praegravāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praegravā! | praegravāte! |
| Futur | 2. Person 2. praegravāto! 3. Person 3. praegravāto! | 2. Person 2. praegravātōte! 3. Person 3. praegravanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praegravāre |
| Perfekt | praegravāvisse |
| Futur | praegravātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praegravāns, praegravantis |
| Futur | praegravātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praegravandī |
|---|---|
| Dativ | praegravandō |
| Akkusativ | ad praegravandum |
| Ablativ | praegravandō |
Supinum
| praegravātum |