praegestire
<iō, prae-gestire, - 4.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praegestīō 2. Person 2. praegestīs 3. Person 3. praegestīt | 1. Person 1. praegestīmus 2. Person 2. praegestītis 3. Person 3. praegestīunt |
| Futur | 1. Person 1. praegestīam 2. Person 2. praegestīes 3. Person 3. praegestīet | 1. Person 1. praegestīemus 2. Person 2. praegestīetis 3. Person 3. praegestīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praegestīebam 2. Person 2. praegestīebās 3. Person 3. praegestīebat | 1. Person 1. praegestīebāmus 2. Person 2. praegestīebātis 3. Person 3. praegestīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. praegestīvī 2. Person 2. praegestīvisti 3. Person 3. praegestīvit | 1. Person 1. praegestīvimus 2. Person 2. praegestīvistis 3. Person 3. praegestīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praegestīverō 2. Person 2. praegestīveris 3. Person 3. praegestīverit | 1. Person 1. praegestīverimus 2. Person 2. praegestīveritis 3. Person 3. praegestīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praegestīveram 2. Person 2. praegestīverās 3. Person 3. praegestīverat | 1. Person 1. praegestīverāmus 2. Person 2. praegestīverātis 3. Person 3. praegestīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praegestīam 2. Person 2. praegestīās 3. Person 3. praegestīat | 1. Person 1. praegestīāmus 2. Person 2. praegestīātis 3. Person 3. praegestīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. praegestīrem 2. Person 2. praegestīrēs 3. Person 3. praegestīret | 1. Person 1. praegestīrēmus 2. Person 2. praegestīrētis 3. Person 3. praegestīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. praegestīverim 2. Person 2. praegestīveris 3. Person 3. praegestīverit | 1. Person 1. praegestīverimus 2. Person 2. praegestīveritis 3. Person 3. praegestīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praegestīvissem 2. Person 2. praegestīvissēs 3. Person 3. praegestīvisset | 1. Person 1. praegestīvissēmus 2. Person 2. praegestīvissētis 3. Person 3. praegestīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praegestī! | praegestīte! |
| Futur | 2. Person 2. praegestīto! 3. Person 3. praegestīto! | 2. Person 2. praegestītōte! 3. Person 3. praegestīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praegestīre |
| Perfekt | praegestīvisse |
| Futur | praegestītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praegestīens, praegestīentis |
| Futur | praegestītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praegestīendī |
|---|---|
| Dativ | praegestīendō |
| Akkusativ | ad praegestīendum |
| Ablativ | praegestīendō |
Supinum
| praegestītum |