praeformidare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- vor etwas zurückschreckenprae-formīdāreprae-formīdāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praeformīdō 2. Person 2. praeformīdās 3. Person 3. praeformīdat | 1. Person 1. praeformīdāmus 2. Person 2. praeformīdātis 3. Person 3. praeformīdant |
| Futur | 1. Person 1. praeformīdābō 2. Person 2. praeformīdābis 3. Person 3. praeformīdābit | 1. Person 1. praeformīdābimus 2. Person 2. praeformīdābitis 3. Person 3. praeformīdābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praeformīdābam 2. Person 2. praeformīdābās 3. Person 3. praeformīdābat | 1. Person 1. praeformīdābāmus 2. Person 2. praeformīdābātis 3. Person 3. praeformīdābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praeformīdāvī 2. Person 2. praeformīdāvisti 3. Person 3. praeformīdāvit | 1. Person 1. praeformīdāvimus 2. Person 2. praeformīdāvistis 3. Person 3. praeformīdāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praeformīdāverō 2. Person 2. praeformīdāveris 3. Person 3. praeformīdāverit | 1. Person 1. praeformīdāverimus 2. Person 2. praeformīdāveritis 3. Person 3. praeformīdāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praeformīdāveram 2. Person 2. praeformīdāverās 3. Person 3. praeformīdāverat | 1. Person 1. praeformīdāverāmus 2. Person 2. praeformīdāverātis 3. Person 3. praeformīdāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praeformīdem 2. Person 2. praeformīdēs 3. Person 3. praeformīdet | 1. Person 1. praeformīdēmus 2. Person 2. praeformīdētis 3. Person 3. praeformīdent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praeformīdārem 2. Person 2. praeformīdārēs 3. Person 3. praeformīdāret | 1. Person 1. praeformīdārēmus 2. Person 2. praeformīdārētis 3. Person 3. praeformīdārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praeformīdāverim 2. Person 2. praeformīdāveris 3. Person 3. praeformīdāverit | 1. Person 1. praeformīdāverimus 2. Person 2. praeformīdāveritis 3. Person 3. praeformīdāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praeformīdāvissem 2. Person 2. praeformīdāvissēs 3. Person 3. praeformīdāvisset | 1. Person 1. praeformīdāvissēmus 2. Person 2. praeformīdāvissētis 3. Person 3. praeformīdāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praeformīdā! | praeformīdāte! |
| Futur | 2. Person 2. praeformīdāto! 3. Person 3. praeformīdāto! | 2. Person 2. praeformīdātōte! 3. Person 3. praeformīdanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praeformīdāre |
| Perfekt | praeformīdāvisse |
| Futur | praeformīdātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praeformīdāns, praeformīdantis |
| Futur | praeformīdātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praeformīdandī |
|---|---|
| Dativ | praeformīdandō |
| Akkusativ | ad praeformīdandum |
| Ablativ | praeformīdandō |
Supinum
| praeformīdātum |