praefodere
<fodiō, fōdī, fossum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praefodiō 2. Person 2. praefodis 3. Person 3. praefodit | 1. Person 1. praefodimus 2. Person 2. praefoditis 3. Person 3. praefodiunt |
| Futur | 1. Person 1. praefodiam 2. Person 2. praefodiēs 3. Person 3. praefodiet | 1. Person 1. praefodiēmus 2. Person 2. praefodiētis 3. Person 3. praefodient |
| Imperfekt | 1. Person 1. praefodiēbam 2. Person 2. praefodiēbās 3. Person 3. praefodiēbat | 1. Person 1. praefodiēbāmus 2. Person 2. praefodiēbātis 3. Person 3. praefodiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. praefōdī 2. Person 2. praefōdīsti 3. Person 3. praefōdit | 1. Person 1. praefōdimus 2. Person 2. praefōdīstis 3. Person 3. praefōdērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praefōderō 2. Person 2. praefōderis 3. Person 3. praefōderit | 1. Person 1. praefōderimus 2. Person 2. praefōderitis 3. Person 3. praefōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praefōderam 2. Person 2. praefōderās 3. Person 3. praefōderat | 1. Person 1. praefōderāmus 2. Person 2. praefōderātis 3. Person 3. praefōderant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praefodiam 2. Person 2. praefodiās 3. Person 3. praefodiat | 1. Person 1. praefodiāmus 2. Person 2. praefodiātis 3. Person 3. praefodiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. praefoderem 2. Person 2. praefoderēs 3. Person 3. praefoderet | 1. Person 1. praefoderēmus 2. Person 2. praefoderētis 3. Person 3. praefoderent |
| Perfekt | 1. Person 1. praefōderim 2. Person 2. praefōderis 3. Person 3. praefōderit | 1. Person 1. praefōderimus 2. Person 2. praefōderitis 3. Person 3. praefōderint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praefōdīssem 2. Person 2. praefōdīssēs 3. Person 3. praefōdīsset | 1. Person 1. praefōdissēmus 2. Person 2. praefōdissētis 3. Person 3. praefōdīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praefode! | praefodite! |
| Futur | 2. Person 2. praefodito! 3. Person 3. praefodito! | 2. Person 2. praefoditōte! 3. Person 3. praefodiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praefodere |
| Perfekt | praefōdīsse |
| Futur | praefossūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praefodiēns, praefodiēntis |
| Futur | praefossūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praefodiēndī |
|---|---|
| Dativ | praefodiēndō |
| Akkusativ | ad praefodiēndum |
| Ablativ | praefodiēndō |
Supinum
| praefossum |