praefestinare
<ō, āvī, ātum 1.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- vorbeieilen (aliquid an etwas)prae-festīnāreprae-festīnāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praefestīnō 2. Person 2. praefestīnās 3. Person 3. praefestīnat | 1. Person 1. praefestīnāmus 2. Person 2. praefestīnātis 3. Person 3. praefestīnant |
| Futur | 1. Person 1. praefestīnābō 2. Person 2. praefestīnābis 3. Person 3. praefestīnābit | 1. Person 1. praefestīnābimus 2. Person 2. praefestīnābitis 3. Person 3. praefestīnābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praefestīnābam 2. Person 2. praefestīnābās 3. Person 3. praefestīnābat | 1. Person 1. praefestīnābāmus 2. Person 2. praefestīnābātis 3. Person 3. praefestīnābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praefestīnāvī 2. Person 2. praefestīnāvisti 3. Person 3. praefestīnāvit | 1. Person 1. praefestīnāvimus 2. Person 2. praefestīnāvistis 3. Person 3. praefestīnāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praefestīnāverō 2. Person 2. praefestīnāveris 3. Person 3. praefestīnāverit | 1. Person 1. praefestīnāverimus 2. Person 2. praefestīnāveritis 3. Person 3. praefestīnāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praefestīnāveram 2. Person 2. praefestīnāverās 3. Person 3. praefestīnāverat | 1. Person 1. praefestīnāverāmus 2. Person 2. praefestīnāverātis 3. Person 3. praefestīnāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praefestīnem 2. Person 2. praefestīnēs 3. Person 3. praefestīnet | 1. Person 1. praefestīnēmus 2. Person 2. praefestīnētis 3. Person 3. praefestīnent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praefestīnārem 2. Person 2. praefestīnārēs 3. Person 3. praefestīnāret | 1. Person 1. praefestīnārēmus 2. Person 2. praefestīnārētis 3. Person 3. praefestīnārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praefestīnāverim 2. Person 2. praefestīnāveris 3. Person 3. praefestīnāverit | 1. Person 1. praefestīnāverimus 2. Person 2. praefestīnāveritis 3. Person 3. praefestīnāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praefestīnāvissem 2. Person 2. praefestīnāvissēs 3. Person 3. praefestīnāvisset | 1. Person 1. praefestīnāvissēmus 2. Person 2. praefestīnāvissētis 3. Person 3. praefestīnāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praefestīnā! | praefestīnāte! |
| Futur | 2. Person 2. praefestīnāto! 3. Person 3. praefestīnāto! | 2. Person 2. praefestīnātōte! 3. Person 3. praefestīnanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praefestīnāre |
| Perfekt | praefestīnāvisse |
| Futur | praefestīnātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praefestīnāns, praefestīnantis |
| Futur | praefestīnātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praefestīnandī |
|---|---|
| Dativ | praefestīnandō |
| Akkusativ | ad praefestīnandum |
| Ablativ | praefestīnandō |
Supinum
| praefestīnātum |
