praedivinare
<ō, āvī, ātum 1.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praedīvīnō 2. Person 2. praedīvīnās 3. Person 3. praedīvīnat | 1. Person 1. praedīvīnāmus 2. Person 2. praedīvīnātis 3. Person 3. praedīvīnant |
| Futur | 1. Person 1. praedīvīnābō 2. Person 2. praedīvīnābis 3. Person 3. praedīvīnābit | 1. Person 1. praedīvīnābimus 2. Person 2. praedīvīnābitis 3. Person 3. praedīvīnābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praedīvīnābam 2. Person 2. praedīvīnābās 3. Person 3. praedīvīnābat | 1. Person 1. praedīvīnābāmus 2. Person 2. praedīvīnābātis 3. Person 3. praedīvīnābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praedīvīnāvī 2. Person 2. praedīvīnāvisti 3. Person 3. praedīvīnāvit | 1. Person 1. praedīvīnāvimus 2. Person 2. praedīvīnāvistis 3. Person 3. praedīvīnāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praedīvīnāverō 2. Person 2. praedīvīnāveris 3. Person 3. praedīvīnāverit | 1. Person 1. praedīvīnāverimus 2. Person 2. praedīvīnāveritis 3. Person 3. praedīvīnāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praedīvīnāveram 2. Person 2. praedīvīnāverās 3. Person 3. praedīvīnāverat | 1. Person 1. praedīvīnāverāmus 2. Person 2. praedīvīnāverātis 3. Person 3. praedīvīnāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praedīvīnem 2. Person 2. praedīvīnēs 3. Person 3. praedīvīnet | 1. Person 1. praedīvīnēmus 2. Person 2. praedīvīnētis 3. Person 3. praedīvīnent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praedīvīnārem 2. Person 2. praedīvīnārēs 3. Person 3. praedīvīnāret | 1. Person 1. praedīvīnārēmus 2. Person 2. praedīvīnārētis 3. Person 3. praedīvīnārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praedīvīnāverim 2. Person 2. praedīvīnāveris 3. Person 3. praedīvīnāverit | 1. Person 1. praedīvīnāverimus 2. Person 2. praedīvīnāveritis 3. Person 3. praedīvīnāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praedīvīnāvissem 2. Person 2. praedīvīnāvissēs 3. Person 3. praedīvīnāvisset | 1. Person 1. praedīvīnāvissēmus 2. Person 2. praedīvīnāvissētis 3. Person 3. praedīvīnāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praedīvīnā! | praedīvīnāte! |
| Futur | 2. Person 2. praedīvīnāto! 3. Person 3. praedīvīnāto! | 2. Person 2. praedīvīnātōte! 3. Person 3. praedīvīnanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praedīvīnāre |
| Perfekt | praedīvīnāvisse |
| Futur | praedīvīnātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praedīvīnāns, praedīvīnantis |
| Futur | praedīvīnātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praedīvīnandī |
|---|---|
| Dativ | praedīvīnandō |
| Akkusativ | ad praedīvīnandum |
| Ablativ | praedīvīnandō |
Supinum
| praedīvīnātum |
