Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praediscō 2. Person 2. praediscis 3. Person 3. praediscit | 1. Person 1. praediscimus 2. Person 2. praediscitis 3. Person 3. praediscunt |
| Futur | 1. Person 1. praediscam 2. Person 2. praedisces 3. Person 3. praediscet | 1. Person 1. praediscemus 2. Person 2. praediscetis 3. Person 3. praediscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praediscebam 2. Person 2. praediscebās 3. Person 3. praediscebat | 1. Person 1. praediscebāmus 2. Person 2. praediscebātis 3. Person 3. praediscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. praedidicī 2. Person 2. praedidicisti 3. Person 3. praedidicit | 1. Person 1. praedidicimus 2. Person 2. praedidicistis 3. Person 3. praedidicērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praedidicerō 2. Person 2. praedidiceris 3. Person 3. praedidicerit | 1. Person 1. praedidicerimus 2. Person 2. praedidiceritis 3. Person 3. praedidicerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praedidiceram 2. Person 2. praedidicerās 3. Person 3. praedidicerat | 1. Person 1. praedidicerāmus 2. Person 2. praedidicerātis 3. Person 3. praedidicerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praediscam 2. Person 2. praediscās 3. Person 3. praediscat | 1. Person 1. praediscāmus 2. Person 2. praediscātis 3. Person 3. praediscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. praediscerem 2. Person 2. praediscerēs 3. Person 3. praedisceret | 1. Person 1. praediscerēmus 2. Person 2. praediscerētis 3. Person 3. praediscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. praedidicerim 2. Person 2. praedidiceris 3. Person 3. praedidicerit | 1. Person 1. praedidicerimus 2. Person 2. praedidiceritis 3. Person 3. praedidicerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praedidicissem 2. Person 2. praedidicissēs 3. Person 3. praedidicisset | 1. Person 1. praedidicissēmus 2. Person 2. praedidicissētis 3. Person 3. praedidicissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praedisce! | praediscite! |
| Futur | 2. Person 2. praediscito! 3. Person 3. praediscito! | 2. Person 2. praediscitōte! 3. Person 3. praediscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praediscere |
| Perfekt | praedidicisse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praediscens, praediscentis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | praediscendī |
|---|---|
| Dativ | praediscendō |
| Akkusativ | ad praediscendum |
| Ablativ | praediscendō |
Supinum
| - |
