praecingere
<cingō, cinxī, cinctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- gürten, umgürtenprae-cingereprae-cingere
- sich gürtenprae-cingere im Passivprae-cingere im Passiv
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praecingō 2. Person 2. praecingis 3. Person 3. praecingit | 1. Person 1. praecingimus 2. Person 2. praecingitis 3. Person 3. praecingunt |
Futur | 1. Person 1. praecingam 2. Person 2. praecinges 3. Person 3. praecinget | 1. Person 1. praecingemus 2. Person 2. praecingetis 3. Person 3. praecingent |
Imperfekt | 1. Person 1. praecingebam 2. Person 2. praecingebās 3. Person 3. praecingebat | 1. Person 1. praecingebāmus 2. Person 2. praecingebātis 3. Person 3. praecingebant |
Perfekt | 1. Person 1. praecinxī 2. Person 2. praecinxisti 3. Person 3. praecinxit | 1. Person 1. praecinximus 2. Person 2. praecinxistis 3. Person 3. praecinxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. praecinxerō 2. Person 2. praecinxeris 3. Person 3. praecinxerit | 1. Person 1. praecinxerimus 2. Person 2. praecinxeritis 3. Person 3. praecinxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praecinxeram 2. Person 2. praecinxerās 3. Person 3. praecinxerat | 1. Person 1. praecinxerāmus 2. Person 2. praecinxerātis 3. Person 3. praecinxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. praecingam 2. Person 2. praecingās 3. Person 3. praecingat | 1. Person 1. praecingāmus 2. Person 2. praecingātis 3. Person 3. praecingant |
Imperfekt | 1. Person 1. praecingerem 2. Person 2. praecingerēs 3. Person 3. praecingeret | 1. Person 1. praecingerēmus 2. Person 2. praecingerētis 3. Person 3. praecingerent |
Perfekt | 1. Person 1. praecinxerim 2. Person 2. praecinxeris 3. Person 3. praecinxerit | 1. Person 1. praecinxerimus 2. Person 2. praecinxeritis 3. Person 3. praecinxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. praecinxissem 2. Person 2. praecinxissēs 3. Person 3. praecinxisset | 1. Person 1. praecinxissēmus 2. Person 2. praecinxissētis 3. Person 3. praecinxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | praecinge! | praecingite! |
Futur | 2. Person 2. praecingito! 3. Person 3. praecingito! | 2. Person 2. praecingitōte! 3. Person 3. praecingunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | praecingere |
Perfekt | praecinxisse |
Futur | praecinctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | praecingens, praecingentis |
Futur | praecinctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | praecingendī |
---|---|
Dativ | praecingendō |
Akkusativ | ad praecingendum |
Ablativ | praecingendō |
Supinum
praecinctum |