Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praecentō 2. Person 2. praecentās 3. Person 3. praecentat | 1. Person 1. praecentāmus 2. Person 2. praecentātis 3. Person 3. praecentant |
| Futur | 1. Person 1. praecentābō 2. Person 2. praecentābis 3. Person 3. praecentābit | 1. Person 1. praecentābimus 2. Person 2. praecentābitis 3. Person 3. praecentābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. praecentābam 2. Person 2. praecentābās 3. Person 3. praecentābat | 1. Person 1. praecentābāmus 2. Person 2. praecentābātis 3. Person 3. praecentābant |
| Perfekt | 1. Person 1. praecentāvī 2. Person 2. praecentāvisti 3. Person 3. praecentāvit | 1. Person 1. praecentāvimus 2. Person 2. praecentāvistis 3. Person 3. praecentāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. praecentāverō 2. Person 2. praecentāveris 3. Person 3. praecentāverit | 1. Person 1. praecentāverimus 2. Person 2. praecentāveritis 3. Person 3. praecentāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praecentāveram 2. Person 2. praecentāverās 3. Person 3. praecentāverat | 1. Person 1. praecentāverāmus 2. Person 2. praecentāverātis 3. Person 3. praecentāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. praecentem 2. Person 2. praecentēs 3. Person 3. praecentet | 1. Person 1. praecentēmus 2. Person 2. praecentētis 3. Person 3. praecentent |
| Imperfekt | 1. Person 1. praecentārem 2. Person 2. praecentārēs 3. Person 3. praecentāret | 1. Person 1. praecentārēmus 2. Person 2. praecentārētis 3. Person 3. praecentārent |
| Perfekt | 1. Person 1. praecentāverim 2. Person 2. praecentāveris 3. Person 3. praecentāverit | 1. Person 1. praecentāverimus 2. Person 2. praecentāveritis 3. Person 3. praecentāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. praecentāvissem 2. Person 2. praecentāvissēs 3. Person 3. praecentāvisset | 1. Person 1. praecentāvissēmus 2. Person 2. praecentāvissētis 3. Person 3. praecentāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | praecentā! | praecentāte! |
| Futur | 2. Person 2. praecentāto! 3. Person 3. praecentāto! | 2. Person 2. praecentātōte! 3. Person 3. praecentanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | praecentāre |
| Perfekt | praecentāvisse |
| Futur | praecentātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | praecentāns, praecentantis |
| Futur | praecentātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | praecentandī |
|---|---|
| Dativ | praecentandō |
| Akkusativ | ad praecentandum |
| Ablativ | praecentandō |
Supinum
| praecentātum |
