plicare
<ō, uī, ātum 1.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. plicō 2. Person 2. plicās 3. Person 3. plicat | 1. Person 1. plicāmus 2. Person 2. plicātis 3. Person 3. plicant |
Futur | 1. Person 1. plicābō 2. Person 2. plicābis 3. Person 3. plicābit | 1. Person 1. plicābimus 2. Person 2. plicābitis 3. Person 3. plicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. plicābam 2. Person 2. plicābās 3. Person 3. plicābat | 1. Person 1. plicābāmus 2. Person 2. plicābātis 3. Person 3. plicābant |
Perfekt | 1. Person 1. plicāvī/plicui 2. Person 2. plicāvisti/plicuisti 3. Person 3. plicāvit/plicuit | 1. Person 1. plicāvimus/plicuimus 2. Person 2. plicāvistis/plicuistis 3. Person 3. plicāvērunt/plicuerunt |
Futur 2 | 1. Person 1. plicāverō/plicuero 2. Person 2. plicāveris/plicueris 3. Person 3. plicāverit/plicuerit | 1. Person 1. plicāverimus/plicuerimus 2. Person 2. plicāveritis/plicueritis 3. Person 3. plicāverint/plicuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. plicāveram/plicueram 2. Person 2. plicāverās/plicueras 3. Person 3. plicāverat/plicuerat | 1. Person 1. plicāverāmus/plicueramus 2. Person 2. plicāverātis/plicueratis 3. Person 3. plicāverant/plicuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. plicem 2. Person 2. plicēs 3. Person 3. plicet | 1. Person 1. plicēmus 2. Person 2. plicētis 3. Person 3. plicent |
Imperfekt | 1. Person 1. plicārem 2. Person 2. plicārēs 3. Person 3. plicāret | 1. Person 1. plicārēmus 2. Person 2. plicārētis 3. Person 3. plicārent |
Perfekt | 1. Person 1. plicāverim/plicuerim 2. Person 2. plicāveris/plicueris 3. Person 3. plicāverit/plicuerit | 1. Person 1. plicāverimus/plicuerimus 2. Person 2. plicāveritis/plicueritis 3. Person 3. plicāverint/plicuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. plicāvissem/plicuissem 2. Person 2. plicāvissēs/plicuisses 3. Person 3. plicāvisset/plicuisset | 1. Person 1. plicāvissēmus/plicuissemus 2. Person 2. plicāvissētis/plicuissetis 3. Person 3. plicāvissent/plicuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | plicā! | plicāte! |
Futur | 2. Person 2. plicāto! 3. Person 3. plicāto! | 2. Person 2. plicātōte! 3. Person 3. plicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | plicāre |
Perfekt | plicāvisse/plicuisse |
Futur | plicātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | plicāns, plicantis |
Futur | plicātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | plicandī |
---|---|
Dativ | plicandō |
Akkusativ | ad plicandum |
Ablativ | plicandō |
Supinum
plicātum |